ครัวเรือนฐานราก 2562

หน้า l 1 แผนภูมิ�1��สัดส่วนคนจน�จำ�นวนคนจน�และเส้นความยากจน�พ.ศ.�2552�-�2562 สัดส่วนคนจน (ร้อยละ) จำ �นวนคนจน (ล้�นคน) เส้นคว�มย�กจน (บ�ท/คน/เดือน) 20.0 15.0 10.0 5.0 0.0 ที่มา : สำ านักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ บทนำ � ปัจจุบันในยุคแห่งการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ความผันผวนของระบบเศรษฐกิจ ทั้งในระดับประเทศและระดับโลก การเติบโตอย่างก้าวกระโดดของเทคโนโลยี สิ่งเหล่านี้ส่งผลต่อ การปรับตัวของประชากรทั้งสิ้น โดยผู้ที่สามารถปรับตัวหรือรับมือกับสถานการณ์ที่เปลี่ยนไปได้ อย่างทันท่วงทีและเหมาะสม จะสามารถลดผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นกับตนเองได้อย่างมี ประสิทธิภาพ ในทางกลับกันหากไม่สามารถปรับตัวได้ทันจากการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวอาจ จะส่งผลต่อความเป็นอยู่ การทำ างาน หรือปัญหาอื่น ๆ ได้ โดยปัญหาที่สำ าคัญประการหนึ่ง ที่อาจเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว หากปรับตัวไม่ทัน คือปัญหาความยากจน ซึ่งเดิมทีปัญหาดังกล่าวเป็น ปัญหาที่อยู่กับสังคมไทยและสั่งสมมานาน ซึ่งที่มาของปัญหาส่วนหนึ่งมาจากความไม่เสมอภาค ด้านรายได้ และความไม่เสมอภาคด้านโอกาส และเป็นปัญหาที่ส่งผลต่อการพัฒนาในระดับ ประเทศ จำ าเป็นต้องอาศัยทรัพยากรอย่างมากในการแก้ปัญหา ถึงแม้ว่าประเทศไทยพยายามแก้ไข ปัญหานี้มาอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ยังไม่สามารถขจัดปัญหาความยากจนไปจากประเทศได้อย่าง แท้จริง ทั้งนี้ รัฐบาลก็ไม่ได้เพิกเฉยกับปัญหาดังกล่าว โดยกำ าหนดเป็นประเด็นปัญหาที่สำ าคัญใน การพัฒนาประเทศ ดังเห็นได้จาก เป็นหนึ่งในยุทธศาสตร์ที่ใช้เป็นกรอบเป้าหมายอนาคตของ ประเทศไทยปี 2579 (ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี) เป็นหนึ่งในเป้าหมายของแผนพัฒนาเศรษฐกิจและ สังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560-2564) และเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (Sustainable Development Goals: SDGs) สะท้อนให้เห็นว่ายังเป็นปัญหาที่ภาครัฐให้ความสำ าคัญ และควรได้รับการดำ าเนินการแก้ไขต่อไป หากพิจารณาสถานการณ์ความยากจนในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา พบว่า มีแนวโน้มใน ทางที่ดีขึ้น (แผนภูมิ 1) โดยในปี 2552 มีจำ านวนคนจนที่มีรายได้ตำ่ ากว่าเส้นความยากจน 11.6 ล้านคน ลดลงเหลือเพียง 4.3 ล้านคนในปี 2562 หรือสัดส่วนคนจนลดลงจากร้อยละ 17.9 ในปี 2552 เหลือเพียงร้อยละ 6.2 ในปี 2562