ครัวเรือนฐานราก พ.ศ. 2564

หน้า l 80 ครัวเรือนฐานราก พ.ศ. 2564 ด้านลักษณะของคนในครัวเรือน ประกอบด้วย ขนาดครัวเรือน จำ านวนสมาชิก ในครัวเรือนที่เป็นเด็ก (อายุ 0-14 ปี) จำ านวนสมาชิกในครัวเรือนที่เป็นผู้สูงอายุ ความหนาแน่นของ จำ านวนสมาชิกต่อห้องนอน อัตราพึ่งพิง (สัดส่วนของสมาชิกในครัวเรือนที่เป็นเด็กและผู้สูงอายุต่อ จำ านวนผู้อยู่ในวัยแรงงาน) และสัดส่วนคนทำ างานหารายได้ เมื่อพิจารณาคุณลักษณะของครัวเรือนในประเด็นด้านลักษณะของคนในครัวเรือนแล้ว จะเห็นว่า กลุ่มครัวเรือนฐานรากมีขนาดครัวเรือน จำ านวนสมาชิกในครัวเรือนที่เป็นเด็ก จำ านวนสมาชิก ในครัวเรือนที่เป็นผู้สูงอายุ ความหนาแน่นของจำ านวนสมาชิกต่อห้องนอน อัตราพึ่งพิง และสัดส่วน คนทำ างานหารายได้ แตกต่างจากครัวเรือนกลุ่มควินไทล์ที่ 2 นั่นคือสามารถบ่งบอกความเป็น ครัวเรือนฐานรากได้ที่ระดับความเชื่อมั่น 99.9% ทั้งนี้เมื่อพิจารณาค่าเฉลี่ยและสัดส่วนระหว่าง กลุ่มครัวเรือนฐานรากกับกลุ่มควินไทล์ที่ 5 พบความต่างสูงสุดคือ กลุ่มครัวเรือนฐานราก มีจำ านวน สมาชิกในครัวเรือนที่เป็นเด็กมากกว่า กลุ่มควินไทล์ที่ 5 ถึง 5.29 เท่า รองลงมาคือความหนาแน่น ของจำ านวนสมาชิกต่อห้องนอนที่ 1.78 เท่า และจำ านวนสมาชิกในครัวเรือนที่เป็นผู้สูงอายุ ที่ 1.63 เท่า ตามลำ าดับ เป็นที่น่าสังเกตว่า ความแตกต่างระหว่างกลุ่มครัวเรือนฐานรากกับกลุ่มควินไทล์ที่ 5 ในกรุงเทพมหานคร และ 3 จังหวัด (ปทุมธานี นนทบุรีและสมุทรปราการ) ต่ำ ากว่าความแตกต่าง ระหว่างกลุ่มครัวเรือนฐานรากกับกลุ่มควินไทล์ที่ 5 ในภาพรวมทั่วประเทศ เกือบทุกตัวแปร ยกเว้น ตัวแปรอัตราพึ่งพิง ที่ความแตกต่างในกรุงเทพมหานคร และ 3 จังหวัด มีค่าสูงกว่าความแตกต่าง ภาพรวมทั่วประเทศ ด้านสถานะทางเศรษฐกิจของครัวเรือน ประกอบด้วย สัดส่วนครัวเรือนที่เป็นเจ้าของ ทรัพย์สินขนาดใหญ่ สัดส่วนครัวเรือนที่ไม่มีการออม สัดส่วนครัวเรือนที่มีหนี้นอกระบบ สัดส่วน ครัวเรือนที่ได้รับเงินจากคนนอกครัวเรือน (ญาติ) รายได้เฉลี่ยต่อเดือนของครัวเรือน ค่าใช้จ่ายเฉลี่ย ต่อเดือนของครัวเรือน หนี้สินเฉลี่ยต่อครัวเรือน และมูลค่าทรัพย์สินเฉลี่ยต่อครัวเรือน เมื่อพิจารณาคุณลักษณะของครัวเรือนในประเด็นด้านสถานะทางเศรษฐกิจของครัวเรือน แล้ว จะเห็นว่า ทุกตัวแปรของปัจจัยทางด้านเศรษฐกิจของครัวเรือนสามารถบ่งบอกความเป็น ครัวเรือนฐานรากได้ ยกเว้นแต่ มูลค่าทรัพย์สินเฉลี่ยต่อครัวเรือน สามารถบ่งบอกความเป็นครัวเรือน ฐานรากได้ที่ระดับความเชื่อมั่น 95% ทั้งนี้เมื่อพิจารณาค่าเฉลี่ยและสัดส่วนระหว่างกลุ่มครัวเรือน ฐานรากกับกลุ่มควินไทล์ที่ 5 พบว่า ความต่างสูงสุดคือ สัดส่วนครัวเรือนที่มี หนี้นอกระบบที่ 7.45 เท่า รองลงมาคือสัดส่วนครัวเรือนที่ไม่มีการออมที่ 4.74 เท่า และสัดส่วนครัวเรือนที่ได้รับเงินจากคนนอก ครัวเรือน (ญาติ) ที่ 2.31 เท่า “กลุ่มครัวเรือนฐานรากใน�กรุงเทพมหานคร�และ�3�จังหวัด� มีความเหลื่อมล้ำ�ในตัวแปรอัตราพึ่งพิง สูงกว่ากลุ่มครัวเรือนฐานรากทั่วประเทศ”� “ ปัจจัยทางด้านเศรษฐกิจของครัวเรือน�ใน�กรุงเทพมหานคร�และ�3�จังหวัด�สามารถบ่งบอก ถึงความเป็นครัวเรือนฐานรากได้ในทุก�ๆ�ตัวแปร�ยกเว้นแต่�มูลค่าทรัพย์สินเฉลี่ยต่อครัวเรือน สามารถบ่งบอกความเป็นครัวเรือนฐานรากได้ที่ระดับความเชื่อมั่น�95%”