Page 83 -

2 – 47
สํ าหรับวัตถุประสงค ของการกูยืม (ตาราง 12) พบวา 46 จังหวัดในจํานวน 76 จังหวัด กูยื มเงินเพื่อใช
จายในการอุ ปโภคบริโภคในครั วเรื อนมากกว าวั ตถุ ประสงคอื่ น ซึ่ งสวนใหญ เป นจั งหวั ดในภาคเหนือ ภาค
ตะวันออกเฉียงเหนือและภาคใต สวนครัวเรือนที่มี การกูยืมเงินมาเพื่อซื้ อ/เชาซื้ อบาน/ที่ดินมากกวาวั ตถุประสงคอื่ น
มี 21 จั งหวัด เปนจังหวั ดกรุงเทพมหานครและภาคกลางและภาคใต บางสวน และมีเพี ยง 5 จังหวัดเทานั้ นที่มี
วัตถุประสงค ของการกูยืมเพื่อใช ทําการเกษตร
2.3 ความสัมพั นธของคาใชจายกับรายได และหนี้ สินกับรายได
2.3.1 ความสัมพันธ หรื อสัดสวนระหว างค าใชจ ายกั บรายได แสดงใหเห็นถึ ง ความพอเพียงของ
รายไดเมื่ อเปรียบเที ยบกับค าใช จาย ซึ่งโดยปกติมีหน วยวัดเปนตอเดื อนและตอครัวเรื อน เพื่อแสดงใหเห็ นว า ใน
แตละเดือนครัวเรือนมีรายได พอเพียงตอการดํารงชีพหรือไม เนื่องจากคาใชจายที่ไมใชการอุปโภคบริโภคและรายได
ที่ไมประจําของครัวเรือนนั้น ตามคํ านิยามเปนรายการที่ ไม ไดเกิดขึ้ นเปนประจําอาจจะเกิ ดขึ้ นนานๆ ครั้งในรอบป
(ไมรวม ค าใชจายที่ ถือวา เป นการสะสมทุนหรือการออม เช น การซื้อบาน/ที่ดิ น ของมีคา ค าเบี้ ยประกันชี วิต
ประเภทสะสมทรัพย เงินสะสมกองทุน และการชําระหนี้ของครัวเรือน) จึงนิยมใชค าใชจายที่ทุกคนจําเปนต องใชใน
ชีวิตประจําวั น คือ คาใชจายเพื่อการอุปโภคบริ โภค สวนรายไดก็ นิยมใชรายไดที่ เปนรายได ประจําที่ครั วเรือนตอง
ไดรับในแตละเดือน ซึ่งสวนใหญเป นรายไดที่ไดจากการทํางานของสมาชิกในครั วเรือน สั ดสวนของคาใช จายทั้งสิ้ น
ตอรายไดทั้งสิ้น และคาใชจายทั้งสิ้นตอรายไดประจําจึงมีคาไม แตกตางกันมากนั ก
สัดสวนค าใชจายเพื่อการอุปโภคบริโภคตอรายไดประจํา จะสะท อนความเปนจริ งของการดํารงชีพใน
ชีวิ ตประจําวัน (ตาราง 13) ในขณะที่สัดส วนคาใชจายทั้งสิ้ นตอรายได ทั้งสิ้ น จะชี้ ใหเห็ นถึ งความพอเพียงหรื อ
ความสามารถในสวนที่นอกเหนือจากการดําเนินชีวิตปกติดวย จะสังเกตไดวา สัดสวนคาใชจายทั้งสิ้นตอรายไดทั้งสิ้น
หรือรายไดประจํา จะมีค าที่สูงกวาสัดส วนคาใชจายเพื่อการอุปโภคบริโภคตอรายไดประจํา
เมื่อพิ จารณาสัดสวนค าใชจายเพื่ อการอุปโภคบริโภคตอรายไดประจํา พบวา ครัวเรือนทั่ วประเทศมี
สัดสวนของคาใช จายคิดเป นรอยละ 75.7 ของรายได ทั้งสิ้น หรื อรอยละ 76.7 ของรายไดประจํา และครัวเรือน
ทั่วประเทศมีสัดส วนคาใชจายเพื่อการอุปโภคบริโภคเปนรอยละ 67.6 ของรายไดประจํา โดยจังหวัดสมุ ทรสงคราม
และบึงกาฬ มีสัดส วนดังกลาวสูงที่สุ ด รอยละ 95.5 และ 92.5 ตามลําดับ แสดงวา การอุปโภคบริโภคของครั วเรือน
ในจังหวัดสมุทรสงครามและบึ งกาฬ มีสัดสวนสูงเกือบเท ากับรายได ประจํา และถาหากพิ จารณาสัดสวนคาใช จาย
ทั้งสิ้นตอรายไดทั้งที่เปนรายได ประจําและรายไดทั้งสิ้นของครัวเรือนในสองจังหวัดนี้ มีสัดสวนมากกวาร อยละ 100
ของรายได แสดงวา ครัวเรือนของสองจังหวัดมีคาใชจายสูงกว ารายไดที่ ครัวเรือนไดรั บ หรือมีรายได ไม เพียงพอกับ
คาใชจายของครัวเรือน