สำมะโนธุรกิจและอุตสาหกรรม พ.ศ. 2565 ธุรกิจทางการค้าและธุรกิจทางการบริการ: จังหวัดตรัง

บทที่ 2 ระเบียบวิธีสถิติ 7 บ ทที่ 2 ระเบียบวิธีสถิติ สถานประกอบการที่อยู่ในขอบข่ายสำมะโนครั้งนี้ ได้แก่ สถานประกอบการที่ดำเนินกิจการ เกี่ยวกับ ธุรกิจการค้าส่ง การค้าปลีกและการบริการ ตามการจัดประเภทมาตรฐานอุตสาหกรรมประเทศไทย ปี 2552 ( Thailand Standard Industrial Classification : TSIC 2009) คุ้มรวม สถานประกอบการธุรกิจทางการค้าและธุรกิจทางการบริการ ที่มีคนทำงานตั้งแต่ 1 คนขึ้นไป ทุกแห่งที่ตั้งอยู่ในเขตเทศบาลและนอกเขตเทศบาล ทั่วประเทศ ข้อมูลที่ เก็บรวบรวมเป็นข้อมูลของสถานประกอบการที่ดำเนินกิจการในรอบปี 2564 (ระหว่าง 1 มกราคม ถึง 31 ธันวาคม 2564) 2.3.1 หน่วยแจงนับ ในการสำรวจครั้ งนี้หน่วยแจงนับ คือ สถานประกอบการธุรกิจทางการค้าและ ธุรกิจทางการบริการ ตามรายชื่อที่ปรากฏอยู่ในบัญชีรายชื่อสถานประกอบการตัวอย่าง 2.3.2 สถานประกอบการ หมายถึง สถานที่หรือส่วนของสถานที่ ที่ใช้ในการดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจและ มีที่ตั้งที่แน่นอน ไม่ว่ากิจการนั้นจะดำเนินงานโดยบุคคลที่เป็นเจ้าของหรือควบคุมกิจการโดยนิติบุคคลก็ตาม การนับจำนวนสถานประกอบการให้พิจารณา ดังนี้ 1) กรณีที่สถานประกอบการมีการดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจมากกว่า 1 ประเภท ในสถานที่ตั้งแห่งเดียวกัน เช่น ทำการผลิตและขายส่ง หรือขายปลีก หรือประกอบธุรกิจที่พักแรมและ ร้านอาหาร โดยดำเนินการอยู่ในสถานที่ตั้งแห่งเดียวกัน และการดำเนินกิจการของแต่ละประเภท มีระบบ บัญชีฯ แยกจากกัน โดยสามารถแยกจำนวนคนทำงานจากกันได้โดยเด็ดขาด ให้นับกิจการแต่ละประเภท เป็นแต่ละสถานประกอบการ แต่ถ้าไม่สามารถแยกบัญชีฯ ได้ ให้นับรวมเป็นหนึ่งสถานประกอบการ 2) กรณีที่สถานประกอบการมีสถานที่ดำเนินกิจการหลายแห่งตั้งอยู่ในสถานที่ต่างกัน ให้นับแต่ละแห่งเป็นหนึ่งสถานประกอบการ 2.1 ประชากร เป้าหมาย 2.2 เวลาอ้างอิง 2.3 คำนิยาม