ความยากจนแฝงของครัวเรือน พ.ศ. 2565

ความยากจนแฝงของครัวเรือน พ.ศ. 2565 21 ทั้งนี้ ตามความสัมพันธ์ในห้วข้อ 2.4 พบว่า ครัวเรือนยากจน ประกอบด้วย ครัวเรือนยากจนแฝงทั้งสองด้าน (ประเภทที่1) ครัวเรือนยากจนแฝงด้านอาหาร (ประเภทที่2) และครัวเรือนยากจนแฝงด้านที่ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) เท่านั้น ส่วนครัวเรือนไม่ยากจน จะประกอบด้วยครัวเรือนยากจนแฝงด้านอาหาร (ประเภทที่ 2) ครัวเรือนยากจนแฝงด้านที่ ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) และครัวเรือนไม่ยากจนแฝง (ประเภทที่ 4) เท่านั้น 3.1.1 การกระจายตัวของครัวเรือนั วั วื อ ในหัวข้อนี้ เป็นการวิเคราะห์เพื่อให้เห็นการกระจายตัวของครัวเรือนยากจนแฝง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การกระจายตัวของครัวเรือนไม่ยากจนที่ตกเป็นครัวเรือนยากจนแฝง ด้านอาหาร (ประเภทที่ 2) หรือครัวเรือนยากจนแฝงด้านที่ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) ซึ่งเป็นครัวเรือนที่อาจถูกมองข้ามไป และสมควรได้รับความช่วยเหลือเพิ่มเติมจากภาครัฐ ในบางมิติ การกระจายตัวของครัวเรือนยากจนแฝงทั้ง 4 ประเภท พบว่า ในปี 2565 มีครัวเรือนตัวอย่างที่ตกเป็นครัวเรือนยากจนแฝงทั้งสองด้าน (ประเภทที่ 1) มีร้อยละ 2.2 ของครัวเรือนตัวอย่างทั้งสิ้น ลดลงเล็กน้อยจากร้อยละ 2.4 ในปี 2564 โดยภาคที่มีสัดส่วน ของครัวเรือนที่ตกเป็นครัวเรือนยากจนแฝงทั้งสองด้าน (ประเภทที่ 1) สูงที่สุด คือ ภาคใต้ ร้อยละ 3.5 รองลงมาคือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ร้อยละ 3.0 ของจำ �นวนครัวเรือน ตัวอย่างในภาคนั้น ๆ ส่วนครัวเรือนยากจนแฝงด้านอาหาร (ประเภทที่ 2) มีร้อยละ 12.5 ของครัวเรือนตัวอย่างทั้งสิ้น ลดลงจากร้อยละ 13.6 ของปี 2564 โดยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เป็นภาคที่มีสัดส่วนของครัวเรือนที่ตกเป็นครัวเรือนยากจนแฝงด้านอาหาร (ประเภทที่ 2) สูงที่สุด ร้อยละ 16.4 รองลงมาคือ ภาคใต้ร้อยละ 14.8 ของจำ �นวนครัวเรือนตัวอย่าง ในภาคนั้น ๆ สำ �หรับครัวเรือนยากจนแฝงด้านที่ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) ในปี 2565 มีร้อยละ 3.0 ของครัวเรือนตัวอย่างทั้งสิ้น ลดลงจากร้อยละ 3.6 ในปี 2564 โดยภาคที่มีสัดส่วนของ ครัวเรือนยากจนแฝงด้านที่ไม่ใช่อาหาร (ประเภทที่ 3) สูงที่สุด คือ ภาคเหนือ ร้อยละ 3.9 รองลงมาคือ ภาคกลาง ร้อยละ 3.4 ของจำ �นวนครัวเรือนตัวอย่างในภาคนั้น ๆ ส่วน ครัวเรือนไม่ยากจนแฝง (ประเภทที่ 4) มีร้อยละ 82.3 ของครัวเรือนตัวอย่างทั้งสิ้น เพิ่มขึ้น จากร้อยละ 80.3 ในปี 2564 โดยกรุงเทพมหานครและ 3 จังหวัด ยังคงเป็นภาคที่มีสัดส่วน