เขตเศรษฐกิจพิเศษประเทศไทย พ.ศ. 2566

เขตเศรษฐกิจพิเศษประเทศไทย พ.ศ. 2566 14 พื้นที่ระเบียงเศรษฐกิจพิเศษ 4 ภาค 9 จาก การพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจพิเศษ, โดย ส� านักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ, 2566, เข้าถึงเมื่อ 25 เมษายน 2566, จาก https:// www.nesdc.go.th/ewt_dl_link.php?nid=13552&filename=special_economic_dev%20(page%2010) ตามมติคณะรัฐมนตรีวันที่ 20 กันยายน 2565 ได้เห็นชอบให้ก� าหนดพื้นที่ระเบียง เศรษฐกิจพิเศษ 4 ภาค ที่มีขอบเขตเป็นระดับจังหวัด โดยเป็นการขยายการพัฒนาแบบ เขตเศรษฐกิจพิเศษไปสู่ภาคต่าง ๆ เพิ่มเติมจากระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคใต้ โดยแต่งตั้งคณะ กรรมการนโยบายการพัฒนาเขตเศรษฐกิจพิเศษ (กพศ.) ให้ปรับปรุงแก้ไขพระราชบัญญัติ เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก พ.ศ. 2561 ให้ครอบคลุมพื้นที่เขตพัฒนาพิเศษอื่น ๆ ที่นอกเหนือจาก EEC 9 ทั้งนี้เพื่อกระจายความเจริญสู่ภูมิภาค ลดความเหลื่อมล�้ า ทางรายได้ ยกระดับคุณภาพชีวิตของประชาชน และเสริมสร้างความมั่นคงในพื้นที่บริเวณ ชายแดน รวมทั้งเพิ่มความสามารถในการแข่งขันและการเชื่อมโยงกับประเทศเพื่อนบ้าน โดยมีการก� าหนดเป้าหมายและแผนการพัฒนาไว้ในแผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ ประเด็น (09) เขตเศรษฐกิจพิเศษ (พ.ศ. 2566 - 2580) (ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม) ที่ได้จัดกลุ่ม พื้นที่ระเบียงเศรษฐกิจพิเศษออกเป็น 4 ภาค ดังนี้ ระเบียงเศรษฐกิจพิเศษ ภาคเหนือ (Northern Economic Corridor: NEC) ประกอบด้วย ล� าปาง ล� าพูน เชียงราย และเชียงใหม่ ระเบียงเศรษฐกิจพิเศษ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (Northeastern Economic Corridor: NeEC) ประกอบด้วย ขอนแก่น อุดรธานี หนองคาย และ นครราชสีมา ระเบียงเศรษฐกิจพิเศษ ภาคกลาง-ตะวันตก (Central-Western Economic Corridor: CWEC) ประกอบด้วย พระนครศรีอยุธยา นครปฐม สุพรรณบุรี และ กาญจนบุรี ระเบียงเศรษฐกิจพิเศษ ภาคใต้ (Southern Economic Corridor: SEC) ประกอบด้วย ชุมพร ระนอง สุราษฎร์ธานี และนครศรีธรรมราช