Guideline for Child Related SDGs Indicators's Metadata

33 หากการสารวจอยู่ที่ระดับครัวเรือนและให้ค่าถ่วงน ้ าหนักสาหรับตัวอย่างระดับครัวเรือน มันควรจะถูกแปลงให้เป็นค่า ถ่วงน ้ าหนักของตัวอย่างระดับปัจเจกชนโดยการคูณค่าถ่วงน ้ าหนักด้วยขนาดของครัวเรือน ระบบการถ่วงน ้ าหนักระดับ ปัจเจกชนนี้สามารถใช้ในการคานวณอัตราความชุกระดับปัจเจกชนในสูตรที่ ( 1) และ ( 2) ได้ ถ้าการสารวจรวมเพียงผู้ใหญ่ ค่าถ่วงน ้ านักของผู้ใหญ่ที่ถูกปรับใช้กับค่าความน่าจะเป็นในสูตรที่ ( 1) และ ( 2) จะให้ค่า อัตราความชุกของผู้ใหญ่ ( ) ในกรณีนี้หากต้องการคานวณอัตราความชุกของประชากรรวม สัดส่วนของเด็กที่ อยู่ในครัวเรือนที่มีผู้ใหญ่อย่างน้อย 1 คนมีภาวะไม่มั่นคงทางอาหารก็ต้องถูกคานวณด้วย การคานวณสามารถทาได้ โดยการหารค่าถ่วงน ้ าหนักของผู้ใหญ่ด้วยจานวนของผู้ใหญ่ในครัวเรือนแล้วคูณค่าประมาณการของค่าถ่วงน ้ าหนัก ระดับครัวเรือนเหล่านั้นด้วยจานวนของเด็กในครัวเรือน เมื่อค่าประมาณการค่าถ่วงน ้ าหนักของเด็กถูกคานวณได้แล้ว ความชุกของความไม่มั่นคงทางอาหารของเด็กที่อาศัยอยู่ในครัวเรือนที่มีผู้ใหญ่อย่างน้อยหนึ่งคนมีความไม่มั่นคงทาง อาหาร ( ℎ ) สามารถคานวณได้โดยการปรับใช้ค่าถ่วงน ้ าหนักเหล่านั้นกับค่าความน่าจะเป็นของความไม่ มั่นคงทางอาหารในสูตรที่ ( 1) และ ( 2) ความชุกของความไม่มั่นคงทางอาหารในประชากรรวมในท้ายที่สุดจะถูกคานวณ ดังนี้ + = + ∗ + + ℎ ∗ ℎ + ℎ และ = ∗ + ℎ ∗ ℎ + ℎ เมื่อ และ ℎ คือจานวนประชากรผู้ใหญ่และเด็กในประเทศ เมื่อประยุกต์กับจานวนประชากรรวมของประเทศ อัตราความชุกของความไม่มั่นคงทางอาหารในจานวนประชากรรวม นั้นจะให้ตัวเลขของปัจเจกชนผู้ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านที่มีความไม่มั่นคงทางอาหาร (หรือในครัวเรือนที่มีผู้ใหญ่อย่างน้อยหนึ่ง คนที่มีความไม่มั่นคงทางอาหาร) ในประเทศ ที่ระดับความรุนแรงที่แตกต่างกัน ( + และ ) ในฐานข้อมูล จานวนของผู้ที่มีความไม่มั่นคงทางอาหารจะถูกนาเสนอในจานวนหลักพัน การจาแนกข้อมูล: เนื่องจาก FIES หรือแบบสอบถามอื่น ๆ เกี่ยวกับความมั่นคงทางอาหารที่อยู่บนฐานประสบการณ์ที่สอดคล้องถูกนาไป ปรับใช้ผ่านการสารวจ ความชุกของความไม่มั่นคงทางอาหารสามารถถูกวัดได้ในกลุ่มประชากรกลุ่มใดก็ได้ที่ข้อมูลที่ถูก เก็บได้จากการสารวจมีความเป็นตัวแทนกลุ่มประชากร ถ้าประยุกต์ใช้กับระดับครัวเรือน การจาแนกข้อมูลนั้นจะเป็นไปได้บนฐานของคุณลักษณะของครัวเรือนเช่น ที่ตั้ง รายได้ครัวเรือน องค์ประกอบของครัวเรือน (รวมถึง ยกตัวอย่างเช่น การมีอยู่และจานวนของเด็กเล็ก สมาชิกที่มีความ พิการ สมาชิกที่เป็นคนชรา เป็นต้น) เพศ อายุ และการศึกษาของหัวหน้าครอบครัว เป็นต้น หากประยุกต์ใช้ที่ระดับ ปัจเจกชน การจาแนกข้อมูลที่เหมาะสมของอัตราความชุกของความไม่มั่นคงทางอาหารโดยเพศนั้นเป็นไปได้เนื่องจาก