Guideline for Child Related SDGs Indicators's Metadata

34 ความชุกของความไม่มั่นคงทางอาหารในหมู่สมาชิกประชากรที่เป็นผู้ชายและในหมู่สมาชิกประชากรที่เป็นผู้หญิงอาจ ถูกวัดอย่างเป็นอิสระจากกันได้ เมื่อผลิตข้อมูลสถิติที่มีการจาแนกข้อมูล ก็ควรจะหันไปให้ความสาคัญกับการตรวจสอบความถูกต้องของการ ประยุกต์ใช้โดยการประมาณการแบบจาลอง Rasch ด้วยข้อมูลจากกลุ่มประชากรย่อยแต่ละกลุ่ม และหากจาเป็นก็ ดาเนินการปรับวิธีการวัดแต่ละวิธีให้เท่ากันอย่างเหมาะสมก่อนที่จะมีการเปรียบเทียบผลกัน การจัดการข้อมูลที่สูญหาย: ระดับประเทศ ตัวชี้วัดจะไม่ถูกคานวณหากไม่มีข้อมูลระดับประเทศ ระดับภูมิภาคและระดับโลก ค่าที่หายไปของประเทศแต่ละประเทศจะถูกประมาณค่าสูญหายโดยนัยโดยให้เท่ากับค่าเฉลี่ยที่ถ่วงน ้ าหนักโดยจานวน ประชากรของค่าประมาณการของประเทศต่าง ๆ ในภูมิภาคเดียวกัน การคานวณรวมระดับภูมิภาค: ผลรวมในระดับภูมิภาคและระดับโลกของ + และ ถูกคานวณโดย = ∑ , × ∑ โดยที่ a = {mod+sev, sev} และ , คือค่าของ FIa ที่ถูกประมาณการสาหรับประเทศ c ในภูมิภาค และ Nc คือ ขนาดประชากรของประเทศนั้น สาเหตุของข้อมูลคลาดเคลื่อน: ในบางกรณีที่ตัวชี้วัดของความไม่มั่นคงทางอาหารที่อยู่บนฐานของ ระบบการวัดความไม่มั่นคงทางอาหารบนฐาน ประสบการณ์ถูกรายงานโดยประเทศต่าง ๆ (สหรัฐอเมริกา แคนาดา เม็กซิโก กัวเตมาลา และบราซิล) ตัวชี้วัดเหล่านี้ อยู่บนฐานของค่าแบ่งระดับความมั่นคงทางอาหารที่ตั้งขึ้นโดยประเทศนั้น ๆ เองที่ไม่ได้สอดคล้องกับค่าแบ่งระดับสากล ที่เสนอโดย FIES โปรดดูภาคผนวก 1 และตาราง A 3 ใน http://www.fao.org/ 3/ i 4830 e.pdf สาหรับคาอธิบายเกี่ยวกับ ความแตกต่างดังกล่าว ในอนาคต จะเป็นการดีมากหากประเทศจะเริ่มรายงานค่าประมาณการความชุกโดยใช้ค่าแบ่ง ระดับความมั่นคงทางอาหารสากลสาหรับระดับปานกลางและรุนแรง และระดับรุนแรง มาเพิ่มเติมจากค่าแบ่งระดับที่ ประเทศตั้งไว้ FAO พร้อมที่จะให้ความช่วยเหลือด้านวิธีการวิเคราะห์ที่จาเป็นต่อการประมาณการความชุกบนฐานของค่าแบ่งระดับ อ้างอิงระดับโลกของ FIES วิธีการและคาแนะนาสาหรับการรวบรวมข้อมูลในระดับประเทศ: ข้อมูลระบบการวัดความมั่นคงทางอาหารบนฐานประสบการณ์ถูกเก็บผ่านการสารวจประชากร (การสารวจราย ครัวเรือนหรือการสารวจรายบุคคล) โดยใช้แบบสอบถาม/กิจกรรมหน่วยย่อยที่ถูกปรับให้เหมาะกับภาษาและเงื่อนไข ของประเทศ