Guideline for Child Related SDGs Indicators's Metadata

7 เมื่อทาการวัดความยากจนสากลของประเทศหนึ่ง ๆ เส้นความยากจนสากลที่ภาวะเสมอภาคของอานาจซื้อ ( PPP) จะ ถูกแปลงให้เป็นตามค่าสกุลเงินท้องถิ่นที่ระดับราคาของปี พ.ศ. 2554 แล้วจึงแปลงให้เป็นระดับราคาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นใน ช่วงเวลาที่ทาการสารวจรายครัวเรือนโดยใช้ดัชนีราคาผู้บริโภค ( Consumer Price Index: CPI) ที่ดีที่สุดที่หาได้ (ข้อมูล การสารวจการบริโภคหรือรายได้ครัวเรือนสาหรับปีที่สารวจจะถูกสะท้อนอยู่ในระดับราคาของปีฐานของ ICP ( ผู้แปล: International Comparison Program) แล้วจากนั้นจึงแปลงไปเป็นค่าภาวะเสมอภาคของอานาจซื้อ ( PPP) ในรูปของ ดอลลาร์สรอ. ก็ทาได้เหมือนกัน) จากนั้น อัตราความยากจนก็ถูกคานวณจากการสารวจนั้น การเปรียบเทียบระหว่าง ช่วงเวลาทั้งหมดใช้ค่าแท้จริง (ค่าที่หักล้างผลจากเงินเฟ้อแล้ว) ซึ่งประเมินโดยใช้ดัชนีราคาผู้บริโภคที่จาเพาะเจาะจงกับ ประเทศนั้น กระบวนการการประมาณค่าในช่วง/การประมาณค่านอกช่วง ถูกใช้ในการจัดเตรียมค่าประมาณการที่อยู่ บนฐานของการสารวจโดยใช้ปีอ้างอิงเหล่านี้ การจาแนกข้อมูล: ค่าประมาณการความยากจนที่มีการจาแนกข้อมูลยังคงอยู่ระหว่างการดาเนินการโดยธนาคารโลก การจัดการข้อมูลที่สูญหาย: ระดับประเทศ ไม่มีการประมาณค่าสูญหาย ( imputation) ในแบบดั่งเดิมสาหรับข้อมูลระดับประเทศที่หายไป อย่างไรก็ดี เพื่อสร้าง ผลรวมในระดับภูมิภาคและระดับชาติสาหรับปีอ้างอิงต่าง ๆ ข้อมูลระดับประเทศจะถูกประมาณค่าสูญหายสาหรับปีที่ ไม่ได้มีการสารวจ ข้อมูลที่ถูกประมาณค่าสูญหายเหล่านี้จะถูกใช้ในการคานวณรวม แต่จะไม่ใช้สาหรับการแทนค่า ข้อมูลการสารวจจริง หัวข้อถัดไปที่ว่าด้วยการปฏิบัติต่อข้อมูลที่หายไปในระดับภูมิภาคและระดับโลกจะให้รายละเอียด มากยิ่งขึ้นเกี่ยวกับวิธีการประมาณค่าข้อมูลสูญหาย ระดับภูมิภาคและระดับโลก เพื่อเปรียบเทียบอัตราความยากจนระหว่างประเทศและคานวณผลรวมระดับภูมิภาค ค่าประมาณการระดับประเทศต้อง มี “ จัดเตรียม ” ต่อปีอ้างอิงร่วม แล้วทาการประมาณค่าในช่วงสาหรับประเทศที่ไม่มีข้อมูลการสารวจในปีอ้างอิงแต่มี ข้อมูลในปีก่อนหน้าหรือหลังจากนั้นหรือทั้งสองปี ยิ่งมีข้อมูลการสารวจมากขึ้น การประมาณค่าในช่วงจะยิ่งมีความ แม่นยามากขึ้น กระบวนการดังกล่าวจาเป็นต้องมีการปรับค่าเฉลี่ยของรายได้หรือรายจ่ายที่ถูกสังเกตการณ์ในปีที่มีการสารวจโดยใช้ ปัจจัยการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจเพื่ออนุมานระดับที่ไม่ได้มีการสังเกตการณ์ในปีอ้างอิง ฉะนั้นกระบวนการนี้จะต้อง อาศัยข้อสมมติสองประการ: การเจริญเติบโตที่มีการกระจายรายได้ที่เป็นกลาง (distribution-neutral growth) และ อัตราการเจริญเติบโตที่แท้จริงระหว่างปีที่มีการสารวจและปีอ้างอิง การเจริญเติบโตที่มีการกระจายรายได้ที่เป็นกลางมีนัยยะว่า ระดับของรายได้และรายจ่ายถูกปรับสาหรับการ เจริญเติบโตโดยสมมติว่าการกระจายรายได้และรายจ่ายโดยเปรียบเทียบที่อยู่เบื้องหลังการเจริญเติบโตนั้นที่ถูก สังเกตการณ์ในปีที่มีการสารวจยังคงอยู่ในระดับเดิม ภายใต้ข้อสมมตินี้ มันตรงไปตรงมาที่จะทาการประมาณค่าในช่วง เพื่อให้ได้ค่าประมาณการความยากจนในปีอ้างอิงหนึ่ง ๆ โดยอ้างถึงอัตราการเจริญเติบโตหนึ่ง ๆ ของรายได้และ รายจ่าย อัตราการเปลี่ยนแปลงของการบริโภคแท้จริงต่อหัวประชากรควรอยู่บนฐานของการเปลี่ยนแปลงในการบริโภค แท้จริงที่วัดโดยเปรียบเทียบข้อมูลการสารวจระดับประเทศในปีที่แตกต่างกัน อย่างไรก็ดีในทางปฏิบัติข้อมูลการสารวจ ในประเทศส่วนใหญ่มักไม่สามารถจัดหาได้เป็นรายปี ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงในการบริโภคภาคเอกชนต่อหัวประชากรที่