Statistical Yearbook Thailand 2009 - page 333

สถิติรายไดและรายจายของครัวเรือน
สถิ ติรายได และรายจายของครัวเรือน ที่นํ าเสนอในบทนี้ ไดมาจากสํานักงานสถิติแหงชาติ
สํานั กงานสถิติแหงชาติ ไดดําเนินการเก็บรวบรวมขอมูลเกี่ยวกับรายได และรายจ ายของครัวเรือนมาตั้ งแตป
2500 เดิมใชชื่อวา การสํารวจรายการใชจายของครอบครัว ตอมาในป 2511 – 2512 เปลี่ ยนชื่อเปนการสํารวจภาวะ
เศรษฐกิจและสั งคมของครัวเรือน โดยทําการสํ ารวจทุกระยะ 5 ป จนถึ งป 2529 เนื่องจากสภาพทางเศรษฐกิจของประเทศมี
การขยายตัวอยางรวดเร็ว เพื่ อใหรัฐบาลนําขอมูลไปใชเปนแนวทางในการกํ าหนดนโยบายแกปญหาความยากจน จึงได ใหทํา
การสํารวจทุก 2 ป สําหรับป 2542 และป 2544 สํานั กงานสถิติแหงชาติ ไดดําเนินการสํารวจเปนกรณีพิเศษในภาวะวิกฤต
ทางเศรษฐกิจ เพื่อใหมีขอมูลตัวชี้วัดผลกระทบจากภาวะวิกฤตทางเศรษฐกิ จ ที่มีตอสภาพความเปนอยูของประชากร และตั้งแต
ป 2549 สํานักงานสถิติแหงชาติ จะทําการสํารวจทุกป ทั้งนี้ในปที่เปนเลขคูจะจั ดทําทั้งรายได คาใช จาย และหนี้สิน สําหรั บปที่
เปนเลขคี่จะจัดทําเฉพาะคาใชจาย
การสํารวจนี้ คุมรวมครัวเรือนสวนบุคคล ทั้งที่อยู ในเขตเทศบาล เเละนอกเขตเทศบาล ทุกจังหวัดทั่วประเทศ ไม
รวมบุคคลที่พักอยูในโรงแรม หอพัก โรงเรียนประจํา วัด กรมกองทหาร เรือนจํา สถานสงเคราะห โรงพยาบาล สถาบันอื่นๆ
ประเภทเดียวกั นนี้ และครัวเรือนทูต ผูแทนต างประเทศ และผูอยู อาศัยในประเทศไทยชั่วคราว
คาใชจายของครัวเรือน คาใชจายทั้งสิ้นของครัวเรือน ประกอบดวย คาใช จายเพื่อการอุปโภคบริโภค า จ ื่อ ุ ป ิโ ได แก
จํานวนเงินที่ครัวเรือนไดใช จายเพื่อซื้อสินคาและบริการตาง ๆ เพื่อใชในการดํารงชีพ มูลค าของสินคาและบริการที่ไดรับเปน
สวนหนึ่งของคาจาง เงินเดือน สินคาหรืออาหารที่ครัวเรือนผลิตและบริโภคเอง (รวมคาประเมิ นคาเชาบานที่ครัวเรือนเปน
เจาของ) หรือไดมาโดยไม ตองซื้ อ และคาใชจายที่ไมเกี่ยวกั บการอุปโภคบริโภค  จา ี่ไ เ ี่ย ับ ุป ิโ เชน คาภาษี ของขวัญและเงินบริจาค
คาเบี้ยประกันภัย ค าสลากกินแบง ดอกเบี้ยจาย และรายจายอื่นๆ ที่ไมเกี่ยวกับการอุปโภคบริโภค
คาใช จายเพื่อการอุปโภคบริโภค ไดแก รายจายทั้งสิ้นของครัวเรือนซึ่ งไมรวมรายจายอื่นๆ
ทั้งนี้ คาใชจายของครัวเรือน ไมรวม รายจายเพื่อการเก็บออมหรือสะสมทุน เชน คาซื้อ (หรือเชาซื้อ) บาน ที่ดิน
ของมีคา เชน ทองคํ า เพชร พลอย ฯลฯ และเงินคาเบี้ยประกันชีวิตประเภทสะสมทรัพย เงินสมทบกองทุนตางๆ เช น กองทุน
บําเหน็จบํานาญขาราชการ กองทุนสํารองเลี้ยงชีพ เปนตน
รายไดของครัวเรือน รายได ทั้งสิ้นของครัวเรือน ประกอบด วย รายไดประจํา ป ํ ไดแก คาจางและเงินเดือน เงิน
รางวัลบริกร เงินโบนัส เปนตน กําไรสุทธิจากการประกอบธุรกิจการเกษตรและธุรกิจอื่นๆ รายไดจากทรัพย สิน เช น
คาเชาบาน คาเชาที่ดิน คาลิขสิทธิ์ ดอกเบี้ย และเงิ นปนผล เงินไดรับเป นการชวยเหลือ บําเหน็จ บํานาญ เงินสงเคราะห
รวมทั้งเงินชดเชยออกจากงาน และเงินทดแทน รายได ที่ไมเปนตัวเงิน ได แก มูลคาของสิ นคาและบริการที่ไดรับเปนสวนหนึ่ง
ของคาจาง เงิ นเดือน มูลคาของสิ นคาหรื อ อาหารที่ครัวเรือนผลิตและบริ โภคเอง (รวมคาประเมิ นคาเชาบานที่ครัวเรือนเปน
เจาของ) หรือไดรับมาโดยไมตองซื้อ และรายรับที่เปนตัวเงินอื่ นๆ ั ี่เ น ั ิน ื่น เชน เงินไดรับจากการประกันภัย หรือประกันชีวิต เงิน
รางวัลสลากกินแบง และรายรับอื่นๆ ในประเภทเดียวกัน