Page 66 - Poverty Map Whole 2010

34
 พอ ๆ กั บค่าเฉลี่ยของภาค
ถ้าหากจั งหวัดที่เราสนใจมี ค่าใช้ จ่ายเฉลี่ ยต่อคนต่อเดือนแบบช่วง ( ) อยู่ระหว่ างเส้น
จานวนในภาคนั้ นๆที่จังหวัดตั้งอยู่ แสดงว่าจังหวัดนั้นมี ฐานะทางเศรษฐกิจพอๆ กับระดับภาค
2. ตั วชี้วัดสัดส่ วนคนจนและสัมประสิทธิ์ ความไม่เท่าเทียม
ตั วชี้วัดสั ดส่ วนคนจน เป็ นตัวบ่ งชี้ภาวะความยากจน เช่ น ถ้าหากมีค่าสู งแสดงว่าพื้ นที่นั้นมี
ฐานะทางเศรษฐกิ จไม่ค่ อยดี มีประชากรที่ มีการใช้ จ่ายไม่เพี ยงพอต่อการดารงชี พขั้นต่ าในสัดส่ วนที่ สูง และ
ในทางกลับกันหากพื้นที่นั้นมีค่าตั วชี้วัดต่ า แสดงว่ามีสถานะทางเศรษฐกิจดี หรือประชากรในพื้นที่มีความเป็นอยู่
ดี ไม่ขาดแคลนปัจจัยสี่ 1) ถ้าหากจังหวัดใดมีค่าสัดส่ วนคนจนแบบช่วง ต่ ากว่า ระดับภาคหรือทั่วราชอาณาจักร
แสดงว่าพื้นที่นั้นมีสถานะทางเศรษฐกิจดีกว่าระดับภาคหรือระดั บทั่วราชอาณาจักรนั้น แสดงด้วยสัญลั กษณ์ (+)
หมายถึง ดีกว่ าค่าเฉลี่ย 2) ในทางกลับกันถ้าหากจังหวัดใดมีค่าสัดส่ วนคนจนแบบช่วง สูงกว่ า ระดั บภาคหรือ
ทั่วราชอาณาจักร แสดงว่าจังหวัดนั้นมีสถานะทางเศรษฐกิจแย่กว่าระดับภาคหรื อระดับทั่วราชอาณาจักรนั้น มี
สัดส่ วนของคนที่มี ค่าใช้จ่ายไม่เพียงพอต่อการดารงชีพขั้นต่าสูง แสดงด้วยสัญลั กษณ์ (-) หมายถึง แย่กว่าค่าเฉลี่ ย
3) ถ้ าหากตัวชี้วั ดในจังหวั ดใด มีค่ าอยู่ในช่วง ของระดับภาคหรือทั่วราชอาณาจักร แสดงว่ าพื้นที่นั้นมี สถานะ
ทางเศรษฐกิจพอๆกับระดับภาคหรือทั่วราชอาณาจักรนั้นๆ แสดงด้วยสัญลักษณ์ (0) หมายถึง พอๆกับค่าเฉลี่ย
สาหรับสัมประสิทธิ์ความไม่ เท่าเทียมเป็นตัวบ่ งชี้การกระจายรายได้ ที่ไม่ เสมอภาคหรือไม่
เท่ าเทียมกัน มี ค่าอยู่ระหว่าง 0 ถึ ง 1 ซึ่งผลการเปรียบเทียบค่าในระดับภาค ทั่วราชอาณาจักร จะให้
ความหมายผกผั นเช่นเดี ยวกับสัดส่ วนคนจน กล่าวคือ ถ้าหากจังหวัดใดมี ค่าสัมประสิทธิ์ ความไม่เท่ าเทียมเข้ า
ใกล้ 1 แสดงว่าการกระจายรายได้ไม่เท่าเทียมกั น แต่ถ้าหากมีค่าน้อยเข้าใกล้ 0 แสดงว่าการกระจายรายได้มี
ความเท่าเทียมกั น ซึ่งรายงานฯ นี้จะนาเสนอเป็นร้อยละ เพื่อให้อธิบายผลได้ ง่ายขึ้น
2.1 การเปรี ย ีย บเทียบค่าตัวชี้วัดสัดส่ ีย ่ ัว ี้วัด ั ่ วนคนจนว ในระดับั ภาค
 ดี กว่าค่าเฉลี่ยของทั่ วราชอาณาจักร
= ขีดจากัดบนของตัวชี้วั ดที่สนใจระดับภาค < ขีดจากัดล่ างของตัวชี้วัดระดั บทั่วราชอาณาจักร
ตั วอย่าง ภาคกลาง (ไม่รวม กทม.) (ดูตาราง 1)
จากเส้นจานวนจะเห็นว่า ขี ดจากัดบนของสัดส่ วนคนจนภาคกลาง (ไม่รวม กทม.)
(ร้ อยละ 13.3) น้ อยกว่าขีดจากัดล่างของสั ดส่วนคนจนทั่วประเทศ (ร้ อยละ15.7) กล่าวคื อสัดส่วนคนจน
ของภาคกลาง (ไม่ รวม กทม.) น้อยกว่ าสัดส่วนคนจนเฉลี่ ยของทั้งประเทศ แสดงว่ าประชากรใน ภาคกลาง
(ไม่รวม กทม.) มีฐานะทางเศรษฐกิจดีกว่าประชากรทั้งประเทศ
11.4
18.2 ขีดจากั ดล่างและขีดจากัดบนของสัดส่วนคนจนทั่วราชอาณาจักร 15.7
13.3 ขีดจากัดล่างและขีดจากัดบนของสัดส่ วนคนจนภาคกลาง (ไม่รวม กทม.)
10 11 12 13 14 15 16 17 18 19