Page 102 -

2 – 66
2.4 การกระจายรายไดของครัวเรือน
2.4.1 การแบงชั้นของรายได
หากพิ จารณาการกระจายรายไดของครัวเรือน โดยแบงครั วเรือนในแตละจังหวัดออกเป น 5 กลุมเทา ๆ
กัน กลาวคือกํ าหนดใหแตละกลุมมี จํานวนครั วเรือนเปนรอยละ 20 ของครั วเรือนทั้งหมดในจังหวัด และเรียง
ครัวเรือนตามลําดับของรายไดประจําเฉลี่ยตอคนตอเดือนของครัวเรือนจากนอยไปหามาก เพื่ อศึกษาการแจกแจง
ของรายได รวมทั้งคํานวณหาคาสัมประสิทธิ์ ความไมเสมอภาคของการกระจายรายไดในแตละจั งหวัด โดยใชค า
สัมประสิทธิ์จีนี (Gini Coefficient)
 ครัวเรือนกลุ มที่ 1 หรือครั วเรื อน 20% แรกของครั วเรือนในจังหวัด เปนกลุมครัวเรือนที่มี
รายไดต่ําที่สุ ด
 ครัวเรือนกลุ มที่ 5 หรื อครัวเรือน 20% สุ ดทายของครัวเรือนในจังหวัด เปนครัวเรือนที่มีรายได
สูงที่สุด
 คา Gini Coefficient เปนคาที่แสดงถึ ง ความไมเสมอภาคหรื อคาที่แสดงใหเห็นวา รายไดใน
แตละจังหวัดมีการกระจายตัว (หรือกระจุกตั ว) มากนอยเพียงใด
เมื่อเปรียบเทียบการกระจายตัวของรายไดตามกลุมควินไทล (ตาราง 19) พบวา ครัวเรือนในควินไทลที่
1 หรือครัวเรือนกลุมที่ 1 ซึ่งเปนกลุมครัวเรือนที่มีรายได ต่ําที่สุด มีส วนแบงของรายไดเพียงร อยละ 6.8 ของรายได
ประจําของครัวเรือนทั่วประเทศ และสวนแบงของรายไดนี้มี สัดสวนเพิ่ มขึ้นในกลุมครัวเรื อนถัดขึ้ นไป คือ รอยละ
10.8 ในครัวเรือนกลุ มที่ 2 รอยละ 15.2 ในครัวเรือนกลุ มที่ 3 และรอยละ 20.8 ในครัวเรือนกลุมที่ 4
สํ าหรับครัวเรื อนกลุมที่ 5 เปนกลุ มครัวเรือนที่ มี รายไดสู งที่สุ ด มีสวนแบงรายไดเกื อบครึ่งหนึ่ งของ
รายได ประจําของครัวเรื อนทั่วประเทศ หรือร อยละ 46.4 มีค าสัมประสิ ทธิ์ความไมเสมอภาคดานรายได ของ
ครัวเรือนทั่วประเทศ เทากับ 0.357
เมื่อพิ จารณาการกระจายรายไดระดับจั งหวัด จากค าสัมประสิทธิ์ ความไมเสมอภาคที่มี ค าสูงที่สุ ดคือ
0.479 แสดงวา จังหวัดตรัง มีการกระจายรายได ที่ไมเทาเที ยมกันมากหรื อมีความเหลื่อมล้ํ ามากที่สุดเมื่ อเทียบกับ
จังหวัดอื่ น เนื่องจากครัวเรือนกลุ มที่ 5 มีส วนแบงของรายได สูงมากกวาครึ่งหนึ่งของรายได ทั้งหมดในจั งหวัด หรื อ
รายไดของจังหวัดตรังมี การกระจุกตัวอยูที่กลุมครั วเรื อนที่ 5 คิดเปนร อยละ 62.0 ในขณะที่ครัวเรื อนกลุมที่ 1 มี
สวนแบงของรายไดร อยละ 5.3 รองลงมาคือ ชั ยนาท (0.470) จังหวัดระนอง (0.423) จังหวัดอุดรธานี (0.398)
จังหวัดสระแกว (0.394) เปนตน
ส วนจั งหวัดที่ มี ความเหลื่ อมล้ํ า หรือความไมเสมอภาคของการกระจายรายไดนอยที่สุ ดเมื่อเที ยบกับ
จังหวัดอื่ น คือ จังหวัดชลบุ รี มีคาสั มประสิทธิ์ ความไมเสมอภาคเทากับ 0.085 โดยครัวเรือนกลุมที่ 1 ซึ่งเปนกลุมที่
มีรายได นอยที่สุดมีสัดส วนของรายไดสูงถึงร อยละ 14.4 สวนครั วเรือนกลุ มที่ 5 ซึ่งเปนกลุมที่มี รายไดมากที่ สุดมี
สัดสวนของรายไดเพียงร อยละ 23.9 เทานั้น รองลงมาคือ จั งหวัดสมุ ทรสาคร (0.125) จังหวัดภู เก็ต (0.160)
จังหวัดปทุมธานี (0.180) เป นตน