6.2 กำรวิ
เครำะห์
เบื้
องต้
น
เพื่
อให้
ทรำบฐำนะทำงเศรษฐกิ
จของประชำกรในตำบลและอำเภอต่
ำง ๆ
ในจั
งหวั
ดหนึ่
ง จะใช้
ค่
ำตั
วชี้
วั
ดควำมยำกจนแบบช่
วง (Interval Estimation) ซึ่
งประกอบด้
วย ค่
ำขี
ดจำกั
ดบน
(Upper Bound) และค่
ำขี
ดจำกั
ดล่
ำง (Lower Bound) แทนกำรใช้
ค่
ำตั
วชี้
วั
ดแบบจุ
ด (Point Estimation) ใน
กำรเปรี
ยบเที
ยบกั
บค่
ำเฉลี่
ยของอำเภอหรื
อจั
งหวั
ดแบบช่
วง (ดู
รำยละเอี
ยดในภำคผนวก) ซึ่
งผลที่
ได้
กำหนด
เป็
นสั
ญลั
กษณ์
ในสดมภ์
“เที
ยบกั
บค่
ำเฉลี่
ย” ของตำรำงดั
งนี้
(+)
แทน ดี
กว่
ำค่
ำเฉลี่
ยของอำเภอ จั
งหวั
ด
(-)
แทน แย่
กว่
ำค่
ำเฉลี่
ยของอำเภอ จั
งหวั
ด
0
แทน พอ ๆ กั
บค่
ำเฉลี่
ยของอำเภอ จั
งหวั
ด
7. คำนิ
ยำม และสู
ตรกำรคำนวณ
7.1 ค่
ำใช้
จ่
ำยเฉลี่
ยต่
อคนต่
อเดื
อน (Monthly Consumption Expenditures Per Capita)
หมำยถึ
ง ค่
ำใช้
จ่
ำยเพื่
อกำรอุ
ปโภคบริ
โภคเฉลี่
ยต่
อคนต่
อเดื
อน ซึ่
งประกอบด้
วย
1) จำนวนเงิ
นที่
ครั
วเรื
อนใช้
จ่
ำยในกำรซื้
อสิ
นค้
ำและบริ
กำรต่
ำงๆ เพื่
อใช้
ในกำรดำรงชี
พ
2) มู
ลค่
ำของสิ
นค้
ำและบริ
กำรที่
ได้
รั
บเป็
นส่
วนหนึ่
งของค่
ำจ้
ำง เงิ
นเดื
อน สิ
นค้
ำหรื
ออำหำรที่
ครั
วเรื
อนผลิ
ตและบริ
โภคเอง (รวมค่
ำประเมิ
นค่
ำเช่
ำบ้
ำนที่
ครั
วเรื
อนเป็
นเจ้
ำของ) หรื
อได้
มำโดยไม่
ต้
องซื้
อ
ไม่
รวม
รำยจ่
ำยอื่
นๆ ได้
แก่
ค่
ำภำษี
เงิ
นบริ
จำค ค่
ำเบี้
ยประกั
นภั
ย ค่
ำสลำกกิ
นแบ่
ง
ดอกเบี้
ยจ่
ำย และรำยจ่
ำยที่
มิ
ใช่
เพื่
อกำรบริ
โภคอื่
น ๆ และค่
ำใช้
จ่
ำยประเภทสะสมทุ
น เช่
น ค่
ำซื้
อ (หรื
อเช่
ำ
ซื้
อ) บ้
ำนที่
ดิ
น ของมี
ค่
ำ เช่
น ทองคำ เพชร พลอย เป็
นต้
น และเงิ
นค่
ำเบี้
ยประกั
นชี
วิ
ต ประเภทสะสมทรั
พย์
เงิ
นสมทบกองทุ
นต่
ำง ๆ เช่
น กองทุ
นบำเหน็
จบำนำญข้
ำรำชกำร กองทุ
นสำรองเลี้
ยงชี
พ เป็
นต้
น
ค่
ำใช้
จ่
ำยเพื่
อกำรอุ
ปโภคบริ
โภคเป็
นตั
วบ่
งชี้
ที่
จะบอกฐำนะควำมเป็
นอยู่
ของประชำกรและ
มี
ควำมสั
มพั
นธ์
ใกล้
ชิ
ดกั
บรำยได้
เป็
นอย่
ำงมำก กล่
ำวคื
อ ผู้
มี
รำยได้
สู
งจะมี
ควำมสำมำรถในกำรใช้
จ่
ำยสู
ง โดย
ปกติ
ผู้
มี
ฐำนะดี
จะใช้
จ่
ำยเพื่
อกำรอุ
ปโภคบริ
โภคมำกกว่
ำผู้
มี
ฐำนะยำกจน โดยเฉพำะสิ
นค้
ำฟุ่
มเฟื
อยที่
ไม่
จำเป็
น
ต่
อกำรดำรงชี
พ ในขณะที่
คนยำกจนจะใช้
จ่
ำยน้
อยด้
วยข้
อจำกั
ดที่
มี
รำยได้
ต่
ำ
7.2 สั
ดส่
วนคนจน (Headcount Ratio หรื
อ Headcount Index)
เป็
นตั
วที่
บ่
งชี้
ภำวะ
ควำมยำกจน (Poverty Incidence) ซึ่
งนิ
ยมใช้
กั
นมำก บำงครั้
งเรี
ยกว่
ำ ร้
อยละประชำกรที่
มี
รำยได้
หรื
อ
ค่
ำใช้
จ่
ำยต่
ำกว่
ำเส้
นควำมยำกจน ค่
ำสั
ดส่
วนคนจนที่
ได้
นิ
ยมคู
ณด้
วย 100 เพื่
อให้
มี
หน่
วยเป็
นร้
อยละ เช่
น
สั
ดส่
วนคนจนจั
งหวั
ดปั
ตตำนี
มิ
ติ
ค่
ำใช้
จ่
ำย มี
อยู่
ร้
อยละ 16 หมำยควำมว่
ำ จำนวนประชำกรจั
งหวั
ดปั
ตตำนี
100 คน เป็
นคนจน 16 คน ซึ่
งจะใช้
ประโยชน์
ในกำรบอกสภำวกำรณ์
ควำมยำกจนว่
ำมี
จำนวนคนจนอยู่
เท่
ำไร
มำกน้
อยเพี
ยงใดในแต่
ละพื้
นที่
แต่
จะไม่
ทรำบว่
ำมี
ระดั
บควำมยำกจนว่
ำรุ
นแรงมำกน้
อยเพี
ยงใด
7