POVERTY MAPS CENTRAL REGION - page 7

บทสรุปผู้บริหาร
ผลการวิเคราะห์ ตั วชี้ วั ดภาวะความยากจนจากโครงการจัดทาแผนที่ ความยากจนของ
ประเทศไทย พ.ศ. 2560 ของจังหวัดในภาคกลาง เมื่อพิจารณาผล แยกเป็ นพื้นที่ในเขตเทศบาล และนอกเขต
เทศบาล สามารถสรุปได้ดังนี้
• พื้นที่ในเขตเทศบาล
สัดส่วนคนจน หรือสั ดส่วนของประชากรที่มีค่าใช้จ่ายเพื่ อการอุปโภคบริโภคต่ากว่ าเส้นความยากจน
จังหวั ดที่ มี สัดส่ วนคนจนในพื้นที่ ในเขตเทศบาล มากที่ สุด 3 จั งหวัดแรกได้แก่ จ.ชัยนาท ร้ อยละ 11.6
จ . อ่ างทอง ร้ อยละ 7.0 และ จ . สุ พรรณบุ รี ร้ อยละ 6.4 ส่ วนที่ น้ อยที่ สุ ด 3 จั งหวั ดแรก ได้ แก่
จ.ปทุมธานี จ.นนทบุรี และ จ.สมุ ทรสาคร ร้อยละ 0.2 ร้ อยละ 0.7 และร้อยละ 0.7 ตามลาดับ
ดั ชนี ช่องว่ างความยากจน 1/ เมื่ อพิจารณาเฉพาะกลุ่ มคนจน เพื่อเปรี ยบเทียบค่ าใช้จ่ ายเพื่อ
การอุปโภคบริโภคของคนจน ว่ ามีค่าน้ อยกว่าเส้ นความยากจนเพียงใด พบว่ า 5 จังหวัดแรกที่มี ช่ องว่าง
ความยากจนในพื้ นที่ ในเขตเทศบาล สู งสุ ด ได้ แก่ จ.ชั ยนาท ร้อยละ 3.5 จ.อ่ างทอง ร้ อยละ 1.8
จ.สุ พรรณบุรี ร้อยละ 1.7 จ.สระแก้ ว ร้อยละ 1.6 และ จ.ลพบุรี ร้อยละ 1.5
ดั ชนีความรุนแรงของความยากจน 2/ หากจะวัดความรุนแรงของความยากจน เพื่ อใช้พิ จารณา
การให้ความช่ วยเหลือคนจนที่มี ระดับความรุ นแรงในระดับต่ าง ๆ โดยพิ จารณาจากดัชนี ความรุนแรงของ
ความยากจน พบว่า ทุกจังหวัดในภาคกลางมีความรุนแรงของความยากจนอยู่ในระดับที่ต่า มีค่าอยู่ ระหว่าง
ร้ อยละ 0.0-1.5 ซึ่งแสดงให้ เห็นว่ าคนจนที่อยู่ในเขตเทศบาลของจั งหวัดในภาคกลางมี ค่าใช้ จ่ ายเพื่ อ
การอุ ปโภคบริ โภคไม่ ห่างจากเส้นความยากจนมากนั ก หากมีนโยบายขจั ดปัญหาความยากจน ควรมี
การส่ งเสริมอาชีพเสริมให้สอดคล้องทักษะ และทรัพยากรที่ มีอยู่ในพื้นที่ เพื่อยกระดั บรายได้ให้สูงขึ้น หลุ ดพ้น
จากความยากจนด้านมิติ ที่วั ดด้วยตัวเงิน
ความเหลื่อมล้้าในด้ านค่าใช้ จ่าย3/ เมื่อพิจารณาจากค่าสัมประสิทธิ์ของความไม่ เสมอภาค หรือดัชนี
จินี (Gini Coefficient) ด้านค่าใช้จ่าย ซึ่งเป็นตัวบ่ งชี้ความไม่เสมอภาคด้านค่าใช้จ่ายเพื่อการอุปโภคบริ โภค
ของประชากร พบว่า พื้นที่ในเขตเทศบาลของทุกจังหวัดในภาคกลาง มีค่าสั มประสิทธิ์ ความไม่เสมอภาค อยู่
ระหว่างร้อยละ 24.4 – 37.5 สูงสุด 3 จังหวัดแรก ได้แก่ จ.ประจวบคีรีขันธ์ ร้อยละ 37.5 จ.อ่างทอง ร้อยละ
36.6 และ จ.ราชบุรี ร้อยละ 35.9
แผนภูมิ 1 : สัดส่วนคนจน และค่าใช้จ่ายเฉลี่ยต่อคนต่อเดือน พื้นที่ในเขตเทศบาลของจังหวัดในภาคกลาง พ.ศ.2560
หมายเหตุ : 1/ ช่ องว่างความยากจน หมายถึง สัดส่วนของผลต่ างระหว่างค่าใช้จ่ ายเพื่อการอุปโภคบริโภคกั บเส้นความยากจนของคนจน
มีค่าอยู่ระหว่าง 0-1 ค่าเข้าใกล้ 0 แสดงว่าคนจนมีค่าใช้จ่ ายเพื่อการอุปโภคบริโภคต่ ากว่าเส้นความยากจนเพี ยงเล็กน้อย แต่ถ้าค่าดังกล่าวมีค่าเข้า
ใกล้ 1 แสดงว่าคนจนมีค่าใช้จ่ ายเพื่อการอุปโภคบริโภคต่ ากว่าเส้นความยากจนมาก (เพื่อให้การอธิบายผลง่ายขึ้น จึงทาให้ เป็นร้อยละ)
2/ ความรุ นแรงของความยากจน หมายถึง สัดส่วนของค่ายกกาลังสองของผลต่างระหว่างค่าใช้จ่ ายเพื่อการอุปโภคบริ โภคกับเส้น
ความยากจน ดัชนีมีค่าระหว่ าง 0-1 โดยหากความรุนแรงของความยากจนมีค่าเข้ าใกล้ 0 แสดงว่า มีปั ญหาความยากจนอยู่ในระดับต่ ามาก
แต่หากมี ค่าเข้าใกล้ 1 แสดงว่ามีปัญหาความยากจนในระดับที่รุนแรงมาก (เพื่อให้การอธิบายผลง่ายขึ้น จึงทาให้ เป็นร้อยละ)
3/ สัมประสิทธิ์ ความไม่เสมอภาค หรือ ดั ชนีจิ นี (Gini Coefficient) ด้านค่าใช้จ่ าย หมายถึง ค่าที่ใช้วัดความไม่เสมอภาคของ
ค่าใช้จ่ายของประชากร โดยมีค่าระหว่าง 0-1 ค่าเข้าใกล้ 0 แสดงว่ า มีความไม่เสมอภาคที่น้อยลง แต่หากมี ค่าเข้าใกล้ 1 แสดงว่า มีความไม่
เสมอภาคสูงขึ้น (เพื่อให้การอธิบายผลง่ายขึ้น จึงทาให้เป็นร้อยละ)
iii