Statistical Yearbook Thailand 2008 - page 32

3. มีภูมิลําเนาในราชอาณาจักรไทยตอเนื่องมาจนถึงวั นที่ยื่นขอแปลงสัญชาติ เปนเวลาไมน อยกวา 5 ป และมีความรู
ภาษาไทย ตามที่กฎหมายกํ าหนด ทั้งนี้ ยกเวนผูที่เคยมีสัญชาติไทยมาแล ว หรือเปนผูที่ไดกระทําความดีความชอบเปน
พิเศษตอประเทศไทย หรือเปนบุตร หรือภริยาของผูซึ่งไดแปลงสัญชาติเปนไทย หรือของผูไดกลับคืนสัญชาติไทย
นายกรัฐมนตรีเปนผูวินิ จฉัยคําขอแปลงสัญชาติ เมื่อเห็นสมควรอนุญาตก็นํ าความกราบบังคมทูลขอพระบรม-
ราชานุญาต และเมื่ อไดประกาศในราชกิจจานุเบกษาแลว จึงถือวาการแปลงสัญชาติมีผลสมบูรณตามกฎหมาย
สถิติประชากรผูสูงอายุ สํานักงานสถิติแหงชาติ เป นผูจัดทํา โดยจัดทําครั้งแรกในป พ.ศ. 2537 ครั้งที่สองในป
พ.ศ. 2545 และในป พ.ศ. 2550 เปนการสํารวจครั้ งที่สาม โดยการเก็บรวบรวมขอมูลสถานการณผูสู งอายุ ลักษณะทาง
ประชากรของผูสูงอายุ สภาพความเปนอยูของผูสูงอายุ สภาพทางเศรษฐกิ จและสภาพทางสังคม รวมทั้งภาวะสุขภาพ เปนตน
คุมรวมในการสํารวจครั้ งนี้ ได แก ผูที่มีอายุ 50 ปบริ บูรณขึ้นไป ที่อาศัยอยูในครัวเรือนสวนบุคคลทั่ วประเทศที่ตกเปน
ครัวเรือนตัวอยาง
สถิติเกี่ ยวกับความพิการ สํานั กงานสถิติแหงชาติ เปนผูจัดทํา โดยจัดทําครั้ งแรกเมื่อ พ.ศ. 2517 โดยรวมไวใน
โครงการสํารวจเกี่ยวกับอนามัยและสวัสดิการ และป พ.ศ. 2545 ไดดําเนินการสํารวจโดยใชชื่อ “การสํ ารวจความพิการและ
ภาวะทุพพลภาพ” โดยใชคํานิ ยามของคําวา “พิการ ” ตามพระราชบัญญัติฟนฟูสมรรถภาพคนพิการ พ.ศ. 2534 และใช
ครัวเรือนสวนบุคคลและครัวเรือนพิเศษ เปนขอบข ายของการสํารวจ ต อมาในปพ.ศ. 2550 ไดเปลี่ยนชื่อโครงการเปน “การ
สํารวจความพิการ” ใชคํานิ ยามของคําวา “พิการ” ตามบัญชีสากลเพื่อการจําแนกการทํางาน ความพิการ และสุ ขภาพ ที่วา
“ความพิการมีความหมายครอบคลุม ความบกพรอง ขอจํากัดในการทํ ากิจกรรม และขอจํากัดในการมี สวนรวม” ทั้งนี้การ
สํารวจในป พ.ศ. 2550 พิจารณาความพิการเฉพาะความบกพรอง และขอจํากัดในการทํากิ จกรรมเทานั้น และใช ครัวเรือนสวน
บุคคล เป นคุมรวมของการสํ ารวจเทานั้น