Statistical Yearbook Thailand 2009 - page 293

สถิ ติสวัสดิการสังคม
สถิติสวัสดิการสั งคมที่เสนอในบทนี้ ไดขอมูลมาจาก สํานั กงานสถิติแหงชาติ สํานักงานธนานุ เคราะห กระทรวง
การพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย และ สํานักงานประกันสังคม กระทรวงแรงงาน
ภาครัฐและเอกชนในประเทศตางๆ ไดใหความสําคัญ ในเรื่องสวั สดิการ เพื่อชวยเหลือผูดอยโอกาสทั้งทางดาน
เศรษฐกิจและสั งคม ซึ่งจะเห็นไดจากนโยบายของประเทศสวนใหญจะมี สวัสดิการสั งคมภายใตความคุมครองดูแลของรั ฐบาล
ดังนั้น ขอมูลสถิติเกี่ยวกั บสวัสดิการสังคมจะสะทอนการมีส วนรวมของทุกฝายเปนอยางดี ขอมูลสถิติที่นําเสนอในบทนี้ จะ
เกี่ยวกับสวัสดิการสังคมที่ใหความช วยเหลือแกประชาชน ภายใต นโยบายการบริหารงานของรัฐบาล เชน สวัสดิการคา
รักษาพยาบาล การรับจํานํ าทรัพยสิน สิ่งของ ในอัตราดอกเบี้ยต่ํา และ การประกันตน เปนตน
สถิติการสํารวจอนามั ยและสวัสดิการ สํานักงานสถิติแหงชาติผูจัดทําครั้งแรก ตั้งแต ป พ.ศ. 2517 การสํารวจ
ในป 2550 นี้ มีวัตถุประสงค เพื่ อรวบรวมขอมูลของประชากรเกี่ ยวกับการมีสวัสดิการคารักษาพยาบาล การเจ็บปวยที่ไม
ตองนอนพั กรักษาในสถานพยาบาล การเขาพักในสถานพยาบาล (คนไขใน) การใชบริ การสาธารณสุข และค าใชจายในการใช
บริการสาธารณสุข เปนตน
สถิติทรั พยจํ านํา ไถถอน และทรัพยหลุดจํานํา เปนขอมูลที่ไดรับจากสํานั กงานธนานุเคราะห ที่แสดงถึงทรัพย
รับจํานํ า ทรัพยไถถอน ทรัพย หลุดจํ านํา
ทรัพย หลุดจํานํ า หมายถึง ทรัพย จํานํ าที่ผูจํานํ าขาดสงดอกเบี้ยติดตอกันเป นเวลาเกินกวา 4 เดือน และไมไดถอน
คืนภายในกําหนดระยะเวลา 30 วัน นับตั้งแตวันที่สถานธนานุเคราะห ประกาศบัญชีทรัพยหลุดจํานํ าที่ผูจํานํ าขาดสงดอกเบี้ย
ทรัพย จํานํ านั้นจะหลุดเปนสิทธิ์สถานธนานุเคราะห
ประกั นสังคม เปนขอมูลที่ไดรับจากสํานักงานประกันสังคม ที่แสดงถึง จํานวนสถานประกอบการ จํานวน
ผูประกันตนตามมาตรา 33 จํานวนผูประกันตนตามมาตรา 39 และจํานวนการใชบริ การของผูประกันตนในแตละกรณี ซึ่ง
สํานั กงานประกันสังคมได มีการจําแนกเปน 7 กรณี ดังนี้ กรณีเจ็บปวย กรณีคลอดบุตร กรณีทุพพลภาพ กรณีตาย
กรณีสงเคราะหบุตร กรณีชราภาพ และกรณี วางงาน
สถานประกอบการ หมายถึงที่ประกอบธุรกิจอุตสาหกรรมและบริการที่มีลูกจางตั้งแต 1 คน ขึ้ นไป ณ วันขึ้น
ทะเบียนประกันสังคม ยกเวนกิจการเพาะปลูก ประมง ปาไม และเลี้ ยงสัตว ซึ่งมิไดใชลูกจางตลอดป และไมมีงานลักษณะอื่น
รวมอยูดวย จํานวนสถานประกอบการจะนั บรวมสํานักงานใหญ และสํ านักงานสาขา (กรณีที่แยกเปนรายจังหวัดจะคํานึงถึง
สถานีที่ตั้งของสถานประกอบการเปนหลัก)
ผูประกันตนตามมาตรา 33 หมายถึง ผู ซึ่งขึ้นทะเบียนประกันสังคม และหรือจายเงินสมทบอันกอใหเกิดสิทธิไดรับ
ประโยชนทดแทน ตามพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2533 และที่แกไขเพิ่มเติม
ผูประกันตนตามมาตรา 39 หมายถึง ผู ซึ่งเคยเปนผูประกันตนตามมาตรา 33 และตอมาความเปนผูประกันตนได
สิ้นสุดลงตามมาตรา 38(2) คือ สิ้นสภาพการเปนลูกจางและได แจงความประสงคเปนผูประกันตนตอ
ผูประกันตนตามมาตรา 40 หมายถึง บุคคลอื่นใดซึ่งมิใช ลูกจางตามมาตรา 33 จะสมัครเขาเปนผูประกันตนตาม
พระราชบัญญัตินี้ก็ได โดยใหแสดงความจํานงต อสํานักงาน ฯ