Statistical Yearbook Thailand 2003 - page 9

การกําหนดจํานวนคนเข าเมืองรายป ตามพระราชบัญญัติคนเขาเมือง พ.ศ. 2522 บัญญัติความไววา รัฐ
มนตรีวาการกระทรวงมหาดไทย จะกําหนดจํานวนคนตางดาว ซึ่งจะมี ถิ่นที่อยูในราชอาณาจักรเปนรายป โดย
ประกาศในราชกิจจานุเบกษา แตมิใหเกินประเทศละ 100 คนต อป และสําหรั บคนไรสั ญชาติก็ไมเกิน 50 คนต อป
คนตางดาวที่ไมนั บรวมในการกําหนดจํานวนคนเขาเมื องรายป ไดแก บุ คคลดังตอไปนี้
(1) คนตางดาวที่เคยเขามามีถิ่นที่อยูในราชอาณาจักร ออกไปนอกราชอาณาจักร โดยมีหลักฐานการแจง
ออกและกลับเข ามา ภายในเวลาที่กําหนด 1 ป
(2) บุตรของบิดามารดาซึ่งเปนคนตางดาว ที่เกิดในระหวางเวลาที่มารดาออกไปนอกราชอาณาจักร โดย
มีหลักฐานการแจงออกไปนอกราชอาณาจักรเพื่ อกลับเขามาอี ก เมื่อเดินทางเขามาในราชอาณาจักรพรอมกับบิดา
มารดาซึ่งกลั บเขามาอีกภายในเวลาที่กําหนด และบุตรนั้นอายุยังไมเกินหนึ่ งป
(3) หญิงซึ่งมีสัญชาติ ไทยโดยการเกิด และไดสละสัญชาติ ไทยในกรณีที่ ไดสมรสกับคนตางดาว
(4) บุ ตรซึ่งยังไมบรรลุ นิติภาวะของหญิงซึ่งมี สัญชาติไทยโดยการเกิด ไมวาหญิงนั้นจะสละสัญชาติไทย
กรณีที่ไดสมรสกับคนตางดาวหรือไมก็ตาม
การเข ามาในราชอาณาจักรชั่วคราว
คนตางดาวที่ จะเขามาในราชอาณาจักรเปนการชั่ วคราวได จะตองเขามาเพื่อการปฏิบัติหนาที่ทางราชการ
การทูตหรือกงสุล การทองเที่ยว การเลนกีฬา ธุรกิจการลงทุน หรือการอื่นที่เกี่ยวกับการลงทุนภายใตบังคับ
กฎหมายสงเสริมการลงทุ น หรือการลงทุนที่ไดรับความเห็นชอบจากกระทรวง ทบวง กรมที่เกี่ยวของ การเดินทาง
ผานราชอาณาจักร การเปนผูควบคุ มพาหนะหรือคนประจําพาหนะ ที่เขามายังสถานี หรือทองที่ในราชอาณาจักร
การศึกษาดูงาน การปฏิบัติหนาที่ สื่อมวลชน การเผยแพรศาสนาที่ได รับความเห็นชอบจากกระทรวง ทบวง กรม
ที่เกี่ยวของ การค นควาทางวิทยาศาสตร หรือฝกสอนในสถาบันการคนควาหรื อสถาบันการศึกษาในราชอาณาจักร
การปฏิ บัติงานด านชางฝมือหรือผูเชี่ยวชาญ และการอื่นตามที่กําหนดในกฎกระทรวง
คนตางดาวซึ่ งไดรับอนุญาตใหมีถิ่นที่อยูในราชอาณาจักร จะตองขอรับใบสําคัญถิ่นที่อยู จากผูบัญชาการ
ตํารวจแหงชาติ หรื อพนักงานเจาหนาที่ซึ่ง ผู บัญชาการตํารวจแหงชาติมอบหมายไวเปนหลักฐาน ภายในเวลา 30 วั น
นับแต วันที่ได รับแจงจากพนักงานเจาหนาที่เปนลายลักษณอักษร
ในกรณีที่ คนตางดาวอายุต่ํากวาสิ บสองป ไดรับอนุญาตใหมีถิ่นที่อยู ในราชอาณาจักร ผูใชอํานาจปกครอง
หรือผูปกครอง ต องขอรับใบสําคัญถิ่นที่อยูในนามของคนตางดาวผูนั้ น
การแปลงสัญชาติ คนตางดาวอาจขอแปลงสั ญชาติเปนไทยไดหากมีคุณสมบัติครบถวนดังตอไปนี้
1. บรรลุ นิติภาวะตามกฎหมายไทย และกฎหมายที่บุคคลนั้นมีสัญชาติ
2. มีความประพฤติดี และมีอาชีพเปนหลั กฐาน
3. มีภูมิลําเนาในราชอาณาจักรไทยตอเนื่องมาจนถึงวันที่ยื่นขอแปลงสั ญชาติ เปนเวลาไมนอยกวา 5 ป
และมีความรูภาษาไทยตามที่กฎหมายกําหนด ทั้งนี้ ยกเวนผูที่เคยมีสัญชาติ ไทยมาแลว หรื อเปนผูที่ไดกระทําความ
ดีความชอบเปนพิเศษตอประเทศไทย หรื อเปนบุตร หรือภริยาของผูซึ่งไดแปลงสัญชาติเปนไทย หรือของผูได กลับ
คืนสัญชาติ ไทย
นายกรัฐมนตรีเปนผูวินิจฉัยคํ าขอแปลงสัญชาติ เมื่อเห็นสมควรอนุญาตก็ นําความกราบบังคมทูลขอพระ
บรมราชานุญาต และเมื่อไดประกาศในราชกิจจานุเบกษาแลว จึงถือวาการแปลงสัญชาติ มีผลสมบูรณตามกฎหมาย