Page 65 - เครื่องชี้ภาวะสังคม พ.ศ. 2556

54
เครื่องชี้ภาวะสังคม พ.ศ. 2556
แผนภูมิ 5.3 ผูประกันตนตามมาตรา 33 และ 39 พ.ศ. 2548-2555
ที่มา: สํ านักงานประกันสังคม
ในช วงระหวางป 2548-2555 ผู ประกันตนภาคบังคั บมีแนวโน มเพิ่ มขึ้ นจาก
ประมาณ 8.2 ลานคน ในป 2548 เป นประมาณ 9.4 ลานคน ในป 2555 ขณะที่ผูประกั นตน
ภาคสมัครใจก็ มีแนวโนมเพิ่มขึ้นเชนกั นโดยผูประกันตนมาตรา 39 จากประมาณ 2.4 แสนคน
ในป 2548 เพิ่มเป น 9.8 แสนคน ในป 2555
จํานวน (ลานคน)
พ.ศ.
ผูประกันตน คือ ลูกจางที่เริ่มเขาทํางาน อายุไม ต่ํากวา 15 ป และไมเกิน 60 ป และอยูในสถานประกอบการที่ มี
ลูกจางตั้งแต 1 คนขึ้นไป ซึ่งทั้ งนายจางและลูกจางจะตองขึ้นทะเบียนประกันสั งคม โดยสํานักงานประกั นสังคม
ไดนิยามผู ประกันตน ดังนี้
ผูประกันตน ตามมาตรา 33 หมายถึง ผูซึ่งขึ้นทะเบียนประกันสังคมและหรือจายเงิ นสมทบอันกอให เกิดสิทธิ
ไดรับประโยชนทดแทนตามพระราชบัญญัติประกั นสังคม พ.ศ. 2533 และที่แกไขเพิ่มเติ ม (ผูประกั นตนภาคบังคับ)
ผูประกันตน ตามมาตรา 39 หมายถึง ผูที่เคยเปนผู ประกันตนตามมาตรา 33 และตอมาความเป นผูประกันตน
ไดสิ้นสุ ดลง ตามมาตรา 38 (2) คือ สิ้นสภาพการเปนลู กจางและไดแจงความประสงคเปนผูประกันตนต อ