POVERTY MAPS NORTHEATERN REGION - page 6

บทสรุปผู้บริหาร
ผลการวิเคราะห์ตัวชี้วัดภาวะความยากจนจากโครงการจั ดทาแผนที่ความยากจนของประเทศ
ไทย พ.ศ. 2560 ของจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เมื่อพิ จารณาผล แยกเป็นพื้นที่ในเขตเทศบาล และ
นอกเขตเทศบาล สามารถสรุปได้ดังนี้
• พื้นที่ในเขตเทศบาล
สัดส่วนคนจน หรือสั ดส่วนของประชากรที่มีค่าใช้จ่ายเพื่ อการอุปโภคบริโภคต่ากว่ าเส้นความยากจน
จังหวัดที่มี สัดส่วนคนจนในพื้ นที่ในเขตเทศบาล มากที่สุ ด 3 จังหวัดแรกได้ แก่ จ.กาฬสิ นธุ์ ร้ อยละ 10.3
จ.ยโสธร ร้อยละ 7.9 และ จ.บุ รีรัมย์ ร้อยละ 6.8 ส่ วนที่ น้อยที่สุด 3 จังหวั ดแรก ได้แก่ จ.ขอนแก่น จ.เลย
และ จ.มหาสารคาม ร้อยละ 1.0 ร้อยละ 1.8 และ ร้อยละ 2.5 ตามลาดั บ
ดั ชนี ช่องว่ างความยากจน 1/ เมื่ อพิจารณาเฉพาะกลุ่ มคนจน เพื่อเปรี ยบเทียบค่ าใช้จ่ ายเพื่อ
การอุปโภคบริโภคของคนจน ว่ ามีค่าน้ อยกว่าเส้ นความยากจนเพียงใด พบว่ า 5 จังหวัดแรกที่มี ช่องว่ าง
ความยากจนในพื้นที่ในเขตเทศบาล สู งสุด ได้แก่ จ.กาฬสินธุ์ ร้อยละ 3.0 จ.บุรีรั มย์ ร้อยละ 1.9 จ.ยโสธร
ร้ อยละ 1.6 จ.นครพนม ร้อยละ 1.3 และ จ.หนองบัวลาภู ร้อยละ 1.3
ดั ชนีความรุนแรงของความยากจน 2/ หากจะวัดความรุนแรงของความยากจน เพื่ อใช้พิ จารณา
การให้ความช่ วยเหลือคนจนที่มี ระดับความรุนแรงในระดั บต่าง ๆ โดยพิ จารณาจากดั ชนีความรุ นแรงของ
ความยากจน พบว่า ทุกจั งหวั ดในภาคตะวันออกเฉี ยงเหนือมี ค่าความรุ นแรงของความยากจนอยู่ในระดั บ
ที่ ต่ า มีค่ าอยู่ระหว่ างร้อยละ 0.1-1.3 ซึ่ งแสดงให้ เห็ นว่าคนจนที่ อยู่ในเขตเทศบาลของจั งหวัดใน
ภาคตะวั นออกเฉียงเหนือ มีค่าใช้จ่ายเพื่ อการอุปโภคบริโภคไม่ห่างจากเส้นความยากจนมากนัก หากมีนโยบาย
ขจัดปั ญหาความยากจนควรมีการส่งเสริมอาชี พเสริมให้สอดคล้องทักษะและทรัพยากรที่ มีอยู่ ในพื้นที่ เพื่อ
ยกระดับรายได้ให้สูงขึ้น หลุดพ้ นจากความยากจนด้านมิติ ที่วัดด้วยตัวเงิน
ความเหลื่ อมล้าในด้านค่าใช้ จ่าย 3/ เมื่อพิจารณาค่าสัมประสิทธิ์ความไม่เสมอภาค หรื อดัชนีจิ นี
(Gini Coefficient) ด้านค่าใช้จ่าย ซึ่ งเป็นตัวบ่งชี้ความไม่ เสมอภาคด้านค่าใช้จ่ายเพื่อการอุปโภคบริโภคของ
ประชากร พบว่ า พื้ นที่ ในเขตเทศบาลของทุกจั งหวัดในภาคตะวั นออกเฉี ยงเหนื อ มีค่ าสั มประสิ ทธิ์
ความไม่ เสมอภาค อยู่ ระหว่างร้ อยละ 30.2-39.3 สูงสุ ด 3 จังหวัดแรก ได้แก่ จ.นครพนม ร้อยละ 39.3
จ.ยโสธร ร้อยละ 39.1 และ จ.บุ รีรัมย์ ร้อยละ 37.2
หมายเหตุ: 1/ ช่ องว่างความยากจน หมายถึง สั ดส่วนของผลต่างระหว่างค่ าใช้จ่ ายเพื่อการอุปโภคบริ โภคกั บเส้นความยากจนของคนจน
มีค่าอยู่ระหว่าง 0-1 ค่าเข้าใกล้ 0 แสดงว่าคนจนมีค่าใช้จ่ายเพื่ อการอุปโภคบริโภคต่ากว่าเส้นความยากจนเพียงเล็กน้อย แต่ถ้าค่าดังกล่าวมีค่าเข้า
ใกล้ 1 แสดงว่าคนจนมีค่าใช้จ่ ายเพื่อการอุปโภคบริโภคต่ ากว่าเส้นความยากจนมาก (เพื่อให้การอธิบายผลง่ายขึ้น จึงทาให้เป็นร้อยละ)
2/ ความรุ นแรงของความยากจน หมายถึง สัดส่ วนของค่ายกกาลังสองของผลต่างระหว่างค่ าใช้จ่ ายเพื่อการอุ ปโภคบริโภคกับเส้ น
ความยากจน ดัชนีมีค่าระหว่ าง 0-1 โดยหากความรุนแรงของความยากจนมีค่าเข้ าใกล้ 0 แสดงว่ า มีปั ญหาความยากจนอยู่ในระดับต่ ามาก
แต่หากมี ค่าเข้าใกล้ 1 แสดงว่ามีปัญหาความยากจนในระดับที่รุนแรงมาก (เพื่อให้การอธิบายผลง่ายขึ้น จึงทาให้ เป็นร้อยละ)
3/ สัมประสิทธิ์ ความไม่เสมอภาค หรือ ดั ชนีจิ นี (Gini Coefficient) ด้านค่าใช้จ่ าย หมายถึง ค่าที่ใช้วัดความไม่เสมอภาคของ
ค่าใช้จ่ายของประชากร โดยมีค่าระหว่าง 0-1 ค่าเข้าใกล้ 0 แสดงว่ า มีความไม่เสมอภาคที่น้อยลง แต่หากมี ค่าเข้าใกล้ 1 แสดงว่า มีความไม่
เสมอภาคสูงขึ้น (เพื่อให้การอธิบายผลง่ายขึ้น จึงทาให้เป็นร้อยละ)
iii