1. แผนที
ควำมยำ จน (Poverty Maps) คื
ไร
การจั
ดทาโครงการแผนที่
ความยากจนเป็
นการนาเสนอข้
อมู
ลเชิ
งพื้
นที่
เพื่
อแสดงให้
เห็
นสถานะ
ทางเศรษฐกิ
จ ภาวะความยากจน และการกระจายรายได้
ของครั
วเรื
อน ตั้
งแต่
ระดั
บทั่
วราชอาณาจั
กร ภาค
จั
งหวั
ด อาเภอ และตาบล ซึ่
งสามารถนาเสนอในระบบสารสนเทศภู
มิ
ศาสตร์
(Geographic Information
System : GIS) จั
ดทาขึ้
นโดยการเชื่
อมโยงข้
อมู
ลการสารวจภาวะเศรษฐกิ
จและสั
งคมของครั
วเรื
อน และข้
อมู
สามะโนประชากรและเคหะเข้
าด้
วยกั
น โดยใช้
วิ
ธี
Small Area Estimation ของธนาคารโลก
ร่
วมกั
บวิ
ธี
การ
ทางสถิ
ติ
และเศรษฐมิ
ติ
แผนที่
ความยากจนเป็
นเครื่
องมื
อสาคั
ญสาหรั
บภาครั
ฐใช้
ในการกาหนดนโยบาย วางแผนงาน
ติ
ดตามและประเมิ
นผล โดยผู้
ดาเนิ
นงานในระดั
บนโยบายสามารถทราบว่
าพื้
นที่
ที่
มี
ความยากจนอยู่
ที่
ไหนบ้
าง
ระดั
บความยากจน และความรุ
นแรงของความยากจนในพื้
นที่
นั้
นๆ เป็
นอย่
างไร ซึ่
งมี
ความจาเป็
นต่
อรั
ฐบาลใน
การจั
ดสรรทรั
พยากรที่
มี
อยู่
อย่
างจากั
ดให้
มี
ประสิ
ทธิ
ภาพ และประสิ
ทธิ
ผล
2. ปร โยชน์
ข งแผนที
ควำมยำ จน
1) ใช้
วั
ดการกระจุ
กตั
ว และการกระจายตั
วของคนจน
2)
เพิ่
มความเข้
าใจเกี่
ยวกั
บอิ
ทธิ
พลของปั
จจั
ยพื้
นที่
ต่
อความยากจน
3) สนั
บสนุ
นการดาเนิ
นนโยบายขจั
ดความยากจนของภาครั
ฐ ช่
วยในการจั
ดสรรงบประมาณ
และทรั
พยากรอื่
นๆ ให้
สอดคล้
องกั
บจานวนคนจน ระดั
บความยากจน และความรุ
นแรงของความยากจน ใน
แต่
ละพื้
นที่
อย่
างเหมาะสมและเท่
าเที
ยม
4) ช่
วยประเมิ
นผลการดาเนิ
นงานตามนโยบายแก้
ไขปั
ญหาความยากจน อั
นจะนาไปสู่
การเพิ่
ประสิ
ทธิ
ภาพในการดาเนิ
นนโยบาย
3. แนวคิ
ด ำรวั
ดควำมยำ จน
ควำมยำ จน หมำยถึ
ง ควำมขำดแค นหรื
ไม่
พ พี
ยงต่
ำรดำรงชี
พตำมควำมจำ ป็
พื้
นฐำน
(ปั
จจั
ยสี่
) การขาดศั
กยภาพในการดาเนิ
นชี
วิ
ต เนื่
องจากขาดแคลนทรั
พยากรหรื
อปั
จจั
ยการผลิ
การขาดความรู้
ความสามารถ ขาดทางเลื
อก ขาดการรั
บรู้
ข่
าวสาร ไม่
สามารถเข้
าถึ
งบริ
การขั้
นพื้
นฐาน
ตลอดจนขาดการมี
ส่
วนร่
วมในการปกครองสั
งคม และวั
ฒนธรรมในการดาเนิ
นชี
วิ
สำหรั
บ ณฑ์
วั
ดว่
ำใครคื
คนจน
ำหนด ส้
นแบ่
งด้
วย ณฑ์
มำตรฐำนควำมต้
ง ำร ำหำร
แ สิ
งจำ ป็
นพื้
นฐำนขั้
นตำที
พี
ยงพ ต่
ำรดำรงชี
พข งแต่
บุ
คค รี
ย ว่
ำ ส้
นควำมยำ จน
(Poverty Line)
ซึ่
งคานวณเป็
นตั
วเงิ
นที่
สะท้
อนต้
นทุ
นหรื
อค่
าใช้
จ่
ายของปั
จเจกบุ
คคลในการได้
มาซึ่
งอาหาร
และสิ่
งจาเป็
นพื้
นฐานขั้
นต่
าที่
ทาให้
สามารถดารงชี
พได้
มี
หน่
วยเป็
นบาทต่
อคนต่
อเดื
อน หากบุ
คคลใดมี
ระดั
รายได้
หรื
อค่
าใช้
จ่
าย (ระดั
บการบริ
โภค) ต่
ากว่
าเส้
นความยากจนถื
อเป็
นคนจน
เส้
นความยากจนด้
านอาหารกาหนดขึ้
นจากความต้
องการปริ
มาณสารอาหาร แคลอรี
และ
โปรตี
นของคนซึ่
งแตกต่
างกั
นตามเพศและอายุ
รวมทั้
งแบบแผนการบริ
โภค และค่
าครองชี
พที่
แตกต่
างกั
ตามภู
มิ
ภาคและพื้
นที่
แต่
ได้
รั
บความพึ
งพอใจหรื
ออรรถประโยชน์
(Utility) เท่
ากั
น ทั้
งนี้
การกาหนดรู
ปแบบ
การบริ
โภคเป็
นตะกร้
าสิ
นค้
าอุ
ปโภคบริ
โภค (Consumption Baskets) ที่
แตกต่
างกั
นตามพื้
นที่
จานวน 9
ตะกร้
า ประกอบด้
วย 1 ตะกร้
าสิ
นค้
าของกรุ
งเทพมหานคร และ 8 ตะกร้
าสิ
นค้
าแยกเขตเมื
องและเขตชนบท
ของภาคเหนื
อ ภาคกลาง ภาคตะวั
นออกเฉี
ยงเหนื
อ และภาคใต้
เพื่
อสะท้
อนรู
ปแบบการบริ
โภคของคนที่
อาศั
ยอยู่
ต่
างภู
มิ
ภาคและสั
งคม รวมทั้
งใช้
ดั
ชนี
ราคาผู้
บริ
โภคในพื้
นที่
สะท้
อนราคาสิ
นค้
าหรื
อค่
าครองชี
1...,6,7,8,9,10,11,12,13,14,15 17,18,19,20,21,22,23,24-25,26-27,28-29,...70