POVERTY MAPS NORTHEATERN REGION - page 20

สู ตรการคานวณ : 0  =

 p x 100
โดยที่ 0  = สัดส่วนคนจน
p  = จานวนประชากรที่มีรายได้/ค่ าใช้จ่ายเฉลี่ยต่อคนต่ อเดือนต่ากว่า
เส้ นความยากจน
 = จานวนประชากรทั้งสิ้น
7.3 ดัชนีช่องว่างความยากจน (Poverty Gap Index) ใช้ วัดระดับความยากจน คานวณ
โดยการหาค่ าเฉลี่ยช่องว่างระหว่างเส้นความยากจนกับรายได้ประจาหรือค่ าใช้จ่ายเพื่อการอุปโภคบริโภคของ
คนจน โดยเฉลี่ ยเป็นอัตราส่วนเท่าไรของเส้นความยากจน หรือกล่ าวได้ว่า เป็นสัดส่ วนโดยเฉลี่ยของช่องว่ าง
ความยากจนของประชากรทั้งหมดในแต่ ละพื้ นที่ (มี ค่ าอยู่ ระหว่ าง 0 และ 1 เพื่อให้ การอธิ บายผล
ง่ายขึ้ นจึ งทาให้ เป็นร้ อยละ)
ช่องว่ างความยากจนสามารถนาไปใช้ประโยชน์ในการกาหนดงบประมาณหรื อค่ าใช้จ่ายขั้นต่ า
(Minimum Cost) ลงในพื้ นที่ยากจนเปูาหมายที่จะช่วยให้คนจนหลุดพ้ นความยากจนอย่างหยาบ ซึ่งจะเป็น
การปูองกันการรั่วไหลของงบประมาณ
สูตรการคานวณ : 1  =

1 

N
i
n
Z
G
1
x 100 ; Gn = (Z – y i) . I( yi  Z)
โดยที่ 1  = ช่องว่างความยากจน (ด้านรายได้หรือค่าใช้จ่าย)
n G = ความแตกต่างระหว่างรายได้ / ค่าใช้จ่ายของคนจน
และเส้นความยากจน
Z = เส้นความยากจน
i y = รายได้ /ค่าใช้จ่ายเฉลี่ยต่ อคนต่อเดือน
N = จานวนประชากรทั้งสิ้น
I = 1 ถ้า ( y i  Z )
0 ถ้า ( y i > Z )
สาหรับการคานวณหาต้นทุนขั้นต่าในการขจัดความยากจน หาได้จากผลรวมของความแตกต่ าง
ระหว่างรายได้ / ค่าใช้จ่ายของคนจน และเส้นความยากจน ( 

N
i
n G
1
)
7.4 ดั ชนีความรุ นแรงของความยากจน (Severity of Poverty หรือ Squared of Poverty
Gap Index) ใช้วัดระดับความรุ นแรงของความยากจน บางครั้งเรี ยกว่าช่องว่ างความยากจนกาลังสอง โดยให้ความสาคั ญ
กับกลุ่มคนที่ยากจนมาก ๆ หรือคนจนถาวร ซึ่งคานวณได้ จากการยกกาลังสองของช่องว่าง ระหว่างเส้นความ
ยากจนกับรายได้ ประจา หรือค่าใช้จ่ายเพื่อการอุ ปโภคบริโภคของคนจน หากมีจานวนคนจนเป็นจานวนมากที่ มีรายได้
หรื อค่าใช้จ่ายอยู่ใต้ เส้นความยากจน ในระดับต่ ามาก ค่าดังกล่ าวจะมีค่ าสู ง แสดงว่าปัญหาความยากจนมี
ความรุนแรงมาก (ค่าดั ชนีมี ค่าอยู่ระหว่าง 0 และ 1 เพื่อให้การอธิบายผลง่ายขึ้นจึงทาให้เป็นร้อยละ)
8