แนวคิ
ดการจั
ดทาแผนที่
ความยากจนข้
างต้
น สามารถอธิ
บายได้
ด้
วยแบบจาลอง ดั
งนี้
) , (
l
h
h
ZXf
Y
l
h
Z X
โดยที่
h
Y
คื
อข้
อมู
ลรายจ่
ายของครั
วเรื
อน ได้
จาก สศส.60
h
X
คื
อข้
อมู
ลตั
วแปรระดั
บครั
วเรื
อน (household variables) ที่
สามารถอธิ
บายรายจ่
าย
ของครั
วเรื
อนได้
โดยเป็
นตั
วแปรที่
ร่
วมกั
น ทั้
งในการสารวจภาวะเศรษฐกิ
จและสั
งคมของครั
วเรื
อน พ.ศ.2560
(สศส.60) และสามะโนประชากรและเคหะ พ.ศ.2553 (สปค.53) เช่
น ขนาดครั
วเรื
อน ระดั
บการศึ
กษา อาชี
พ
ทรั
พย์
สิ
น เป็
นต้
น
l
Z
คื
อตั
วแปรระดั
บพื้
นที่
(location variables) ที่
สามารถนามาอธิ
บายรายจ่
ายของ
ครั
วเรื
อนที่
อาศั
ยอยู่
ในพื้
นที่
นั้
นๆ ซึ่
งมี
ส่
วนเพิ่
มความสามารถของแบบจาลองในการอธิ
บายรายจ่
ายของ
ครั
วเรื
อน นอกเหนื
อไปจากตั
วแปรระดั
บครั
วเรื
อน X สาหรั
บการสร้
าง Location Variables คื
อ การสร้
าง
ข้
อมู
ลที่
เป็
นตั
วแทนระดั
บพื้
นที่
ในที่
นี้
สร้
างข้
อมู
ล location variables จากข้
อมู
ลสามะโนประชากรและ
เคหะ พ.ศ.2553 เป็
นค่
าเฉลี่
ยระดั
บตาบล ซึ่
งมาจากการสรุ
ปข้
อมู
ลในระดั
บครั
วเรื
อนขึ้
นมาเป็
นข้
อมู
ลระดั
บ
ตาบล
จากแบบจาลองข้
างต้
นจะประมาณการค่
าสั
มประสิ
ทธิ์
คื
อ
และ
จากข้
อมู
ลสารวจภาวะ
เศรษฐกิ
จและสั
งคมของครั
วเรื
อน รวมทั้
งค่
า parameters เพิ่
มเติ
มที่
ช่
วยประมาณค่
าความคลาดเคลื่
อน
ด้
วย จากนั้
นก็
นาค่
าสั
มประสิ
ทธิ์
ที่
ได้
ทั้
งหมดมาใช้
กั
บข้
อมู
ลสามะโนประชากรและเคหะ ก็
จะได้
ค่
าประมาณ
การของรายจ่
ายของทุ
กครั
วเรื
อน ดั
งนั้
นขั้
นตอนจึ
งเป็
น
จากข้
อมู
ลสารวจภาวะเศรษฐกิ
จและสั
งคมของครั
วเรื
อน พ.ศ.2560 จะได้
ค่
าประมาณ
ˆ
และ
ˆ
ของแบบจาลอง
h
h
l
Y X Z
และจากข้
อมู
ลสามะโนประชากรและเคหะ พ.ศ.2553 ทาการแทนค่
าของข้
อมู
ลจากสมการ
ถดถอยที่
ได้
สุ
ดท้
ายจะได้
ค่
าประมาณรายจ่
าย เป็
นดั
งสมการนี้
ˆ
ˆ ˆ
h
l
h
X Z Y
5