Page 393 - STATISTICAL

214 สถิติ : ใครได้ใช้ประโยชน์ 2555
วิเคราะห์ หรือตั้งคําถามใหม่ๆ เพื่อการสร้างความรู้ใหม่ๆให้เกิดขึ้น ท่านเหล่ านี้ให้น้ําหนักไปที่
คุณภาพ (ของการอ่าน) มากกว่าปริมาณ
เรื่องนี้นํามาสู่การตั้ งคําถามใหม่ว่าระหว่างการรณรงค์ให้คนอ่านหนังสือเยอะๆ โดย
ไม่ใส่ ใจว่าจะเป็นหนังสืออะไร ไม่ใส่ ใจกับกระบวนการระหว่างการอ่านหรือการตั้งคํ าถาม การ
คิดวิเคราะห์ กับการรณรงค์ให้คนอ่านหนังสือดีๆจํานวนหนึ่ง ไม่ ต้องมาก แต่ต้องเกิดการคิด
วิเคราะห์ เกิดการตั้งคําถามกับหนังสือนั้นๆ อะไรจะคุ้มค่ ากว่า อะไรจะให้ประโยชน์ กับเรา
มากกว่า
สัปดาห์ก่ อนผมได้มี โอกาสถกประเด็นนี้ กับกลุ่ มนักวิชาการกลุ่ มเล็กๆที่มาจาก
มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ นักวิชาการจากอุทยานการเรียนรู้
และสมาคมผู้จัดพิมพ์ และจัดจําหน่ายหนังสื อแห่งประเทศไทย ได้ยกตัวอย่างของหลายๆ
ประเทศทางแถบยุโรปมาถกกัน พบว่าหลายประเทศเน้นไปที่คุณภาพของหนังสือที่รณรงค์ให้
เด็กและประชาชนทั่วไปของเขาอ่าน
เขาสนใจคุณภาพในการอ่านมากกว่าปริมาณ
และที่น่าสนใจก็คือ เขาเน้นไปที่การอ่านงานวรรณกรรมหรือวรรณคดีบางเล่ ม และ
เน้ นการถกอภิปราย เน้นการตั้งคําถามกั บหนังสือที่ อ่าน มากกว่าเน้นว่าคนของเขาอ่ าน
หนังสือกี่เล่มต่ อปี กี่ บรรทัดต่ อปี เพราะเชื่อว่าให้ประโยชน์มากกว่า การถกอภิปราย การตั้ง
คําถามทําให้ เกิดการคิด เกิดมุมมองใหม่ๆมากขึ้น นําไปสู่การเรียนรู้ใหม่ๆ ซึ่งแน่ นอนว่าย่อม
ให้ประโยชน์มากกว่ าการอ่านแล้วจําได้เพี ยงว่าใครทําอะไรที่ไหน เมื่อไร ซึ่งต่อให้อ่านเยอะ
ขนาดไหนก็คงไม่ช่วยให้อะไรๆดีขึ้นมากนั ก
หลังจากคุยกับนักวิชาการกลุ่มนี้ได้ไม่ กี่วัน ผมก็ได้รั บหนังสือเล่มหนึ่ งจากคุณอรสม
สุทธิสาคร นั กเขียนสารคดีมือโปรของเมื องไทย ชื่อหนั งสือคือ “อิสรภาพบนเส้นบรรทั ด...”
ของสํานักพิมพ์สารคดี
เป็นหนังสื อที่รวบรวมงานเขียนของนักโทษประหาร (ที่ยังไม่ได้ถูกประหาร) 13 คน
คุณอรสมเล่าให้ผมฟังนานแล้วว่าเธอไปสอนนักโทษประหารในเรือนจําบางขวางให้
รู้จักวิธีการเขียนหนังสือ เพื่อที่พวกเขาจะได้คลายความทุกข์ใจกับอนาคตของตนเอง เพราะ
เวลาประหารของแต่ละคนอาจมาถึ งเมื่อใดก็ได้ ไม่มีใครรู้ว่ าวันนั้ นของตนเองคือเมื่อไร จึงเป็น
ความทุ กข์ใจ เป็นความหวาดหวั่นที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งนั ก
เธอก้าวเข้ าไปทําเรื่ องนี้เพี ยงเพราะมองว่าแม้คนเหล่านี้จะเป็นนักโทษประหาร แต่
ทุกคนก็เป็ น “คน” เช่นเดี ยวกับเรา การช่วยให้พวกเขาสามารถรอ “วันนั้น” ของพวกเขาด้วย
ใจที่สงบขึ้นน่าจะเป็นสิ่งที่ เราหยิบยื่นให้ พวกเขาในฐานะ “คน” เหมือนกันได้
และหนังสือ “อิ สรภาพบนเส้นบรรทัด...” เล่มนี้ คือผลงานของ “ลูกศิษย์” เธอ
ในการเป็ นนักเขียนจํ าเป็นต้องมีวั ตถุดิบ มีข้อมูลอ้างอิ งเยอะ แต่นักเขียนเหล่านี้อยู่
ในคุก แล้วจะไปค้นคว้ าเอาข้อมูลหรือวัตถุดิบในการเขียนมาจากไหน ซึ่งเธอก็ พบว่าเรื่องราว