Page 394 - STATISTICAL

215 สถิติ : ใครได้ใช้ประโยชน์ 2555
ของแต่ ละคนนั่นแหละคือวั ตถุดิ บที่มีค่ าที่สุ ด ดังนั้น แต่ ละคนจึ งถู กสอนให้กลั่ นเอา
ประสบการณ์ของตนเองออกมาเขียน
บางเรื่องอ่านแล้วต้องบอกว่า “เจ็บ” ครั บ
อย่างเรื่ องราวของ “ไอ้ขี้ยา” คนหนึ่งที่ถูกจับด้วยข้ อหาข่มขืนและฆ่าเด็ ก เขา
ปฏิเสธว่าไม่ได้ทํา แต่เพราะความเป็น “ไอ้ขี้ยา” จึงไม่มีใครเชื่ อในคําพูดของเขา เขาถูกศาล
ตัดสินประหารชีวิต และถู กประหารชีวิตในที่ สุด
แต่หลังจากนั้นไม่กี่วันตํารวจก็จับคนร้ายตัวจริงได้โดยบังเอิญ เพราะไปจับคดีอื่น
แล้วคนร้ายสารภาพมาถึงคดีนี้ด้วย
แต่ “ไอ้ขี้ยา” คนนี้ได้ ถูกประหารไปแล้ว โดยที่เขาไม่ ได้กระทําความผิดใดๆทั้งสิ้น
แล้วใครคือผู้ที่ต้ องรับผิดชอบต่อชีวิตที่บริสุทธิ์ของ “ไอ้ขี้ยา” คนนี้
ตํารวจ อัยการ ทนายความ ผู้พิพากษา ลองไปหาหนังสือเล่มนี้มาอ่านดู แล้วถาม
ตัวเองว่าคุ ณรู้สึกอย่างไรกับ “เรื่องจริง” ที่นักโทษประหารคนหนึ่งถ่ายทอดออกมาเรื่องนี้
หนังสือเล่มนี้ทําให้ผมนึกถึงงานของโยฮันนา แชพไพโร ที่ ใช้วรรณกรรมเกี่ยวกั บ
หมอที่ทําอะไรแย่ ๆกับผู้ป่วย จนทํ าให้ผู้ป่วยเกิ ดความเสียหาย เกิดความทุกข์ทรมานใจ เป็น
เครื่องมื อในการสอนจรรยาแพทย์ให้กับนักศึกษาแพทย์ ลูกศิษย์ของเธอ ซึ่งคุณคงเดาออกว่ า
ผลที่เกิดขึ้นกั บนักศึกษาแพทย์ของเธอเป็นอย่ างไร
ครับ ถึ งตอนนี้ผมคิดว่าเราน่าจะชัดเจนแล้วว่าระหว่างปริมาณกับคุณภาพ อะไรคื อ
คําตอบสําหรับการรณรงค์เรื่องการอ่านในบ้านเรา
ที่มา หนังสือพิ มพ์โลกวั นนี้ วันที่ 28 มกราคม 2555