Page 30 -

พฤติกรรมการเป็นหนี้ของครัวเรือนเกษตร พ.ศ.2554
15
2.2) การบริโภคในปัจจุ บันถูกก�ำหนดโดยแบบแผนของการบริโภคในอดีต กล่าว
คือ ผู้บริโภคจะพยายามรักษามาตรฐานการบริ โภคของตนเองกับระดั บรายได้สูงสุดที่ เคยได้รับ
มาก่อนเมื่อใดก็ตาม ที่รายได้ของตนเองลดลงต�่ำกว่ารายได้สูงสุดที่ตนเองเคยได้รับมาก่อน
ผู้บริโภคจะไม่ค่อยลดระดับการบริโภคของตนเองมากนัก เพราะมีความเคยชินกับมาตรฐาน
การบริโภคแบบเดิม
3) ทฤษฎีการบริโภคตามสมมติฐานรายได้ถาวร
(Permanent Income Hypothesis)
ทฤษฎีการบริโภคตามสมมติฐานรายได้ถาวรได้พั ฒนาขึ้นเป็นครั้งแรกโดย Milton
Friedman (1957) ซึ่งได้กำ�หนดรายได้ออกเป็น 2 ส่วน คือ รายได้ถาวร (Permanent Income)
และรายได้ชั่วคราว (Transitory Income) และกำ�หนดลักษณะการบริโภคออกเป็น 2 ส่วน เช่น
กัน คือ การบริโภคถาวร (Permanent Consumption) และการบริโภคแบบชั่วคราว (Transitory
Conumption) ในทฤษฎีนี้เชื่อว่า ครัวเรือนจะมีพฤติกรรมในการจัดสรร รายได้เพื่อการบริโภค
โดยอ้างอิงกับรายได้ในระยะยาวที่คาดว่าจะได้รับ ตามทฤษฎีนี้เป็นเรื่องของการคาดการณ์
และการวางแผนในระยะยาว กล่าวคือ การใช้จ่ายเพื่อการบริโภคของครัวเรือนจะขึ้นอยู่กับ
รายได้ถาวร โดยครัวเรือนจะไม่ทำ�การบริโภคในส่วนของรายได้ชั่วคราว ดังนั้น เงินส่วนที่เหลือ
ที่ไม่ได้ทำ�การบริโภคจะถือเป็นเงินออม ซึ่งสามารถเกิดได้ทั้งจากส่วนของรายได้ถาวรและ
รายได้ชั่วคราว
4) สมมติฐานการบริโภคแบบช่วงอายุขัย (Life Cycle Hypothesis )
เป็นแนวความคิดของ Franco Modigliani และ Albert Ando (1963) ซึ่งสรุ ปได้
ว่า ระดับการบริโภคของบุคคลมิได้ขึ้นอยู่กับระดับรายได้ ณ เวลาปัจจุบันเท่านั้น แต่ยังขึ้นอยู ่
กับรายได้ที่บุคคลนั ้นคาดว่าจะได้รับในอนาคต โดยบุคคลจะมี แบบแผนของรายได้ตลอด
ชั่วชีวิตของเขา ซึ่ งในช่วงอายุน้อยบุคคลจะมีรายได้ต�่ำมากแต่ในขณะเดียวกันบุคคลนั ้นก็ยัง
ต้องการการบริโภคในการด�ำรงชีวิต นั่นคือ บุ คคลจะมีระดับการบริโภคสูงกว่าระดับรายได้
แสดงว่าในช่วงนั้นเขาจะมีการออมติดลบ (dissaving) หรือมีหนี้ สินเกิดขึ้น แต่เมื่อบุคคลนั ้นอายุ
มากขึ้นประสิทธิภาพในการท�ำงานดี ขึ้น ระดับรายได้ของเขาก็ จะสูงขึ้น นั่นคือ บุ คคลจะมีระดับ
รายได้สูงกว่าระดับการบริโภค เงินส่วนที่เหลือจากการบริโภคถูกน� ำไปออม และเมื่อเข้าสู ่
วัยสูงอายุรายได้จะค่อยๆ ลดลงไปจนอยู่ในระดับต�่ำเกือบเท่าตอนต้น ในขณะที่การบริโภคยัง
คงสูงอยู่ บุคคลจะกลับมามีการออมเป็นลบอี กครั้งหนึ่ง (ดังแผนภาพ 1)